Distant Relations Book

شاید یکی از دلایل گمنامی این کتاب اینه که تکیه ی زیادی به اعتماد خواننده داره.خواننده باید بتونه در روند کند داستان که تا حدود صفحه ی 150 کتاب ادامه داره دوام بیاره.در 150 صفحه ی اول کتاب چند شخصیت که با نسبتهای دور و نزدیک به هم مربوطند سعی میکنن در سیری از اتفاقات نه با غم از دست دادن عزیزانشون بلکه با غم از دست رفتن خاطراتشون دست و پنجه نرم کنن،آدمهایی که غم خیلی چیزها رو ازشون گرفته و روابطشون رو با بازماندگان به کلی دچار تغییر کرده.قدرت نویسنده رو در اینجا دیدم که ضمن بررسی سوالهای همیشگی انسان در مورد مرگ و زندگی که یک موضوع همه گیره به طور همزمان تاثیر استعمار اسپانیا در مکزیک بر هر دو کشور و ملتشون رو هم به طرزی ملموس و دردآوری روایت میکنه.و اون چیزی که برای من واقعا غیر قابل پیش بینی بود سفر معنوی ای بود که مسیر کتاب ناخودآگاه خواننده رو به سمتش می کشوند و پایانش پر از سوال های جدید برای خواننده و شروع راه مکاشفات جدید شخصی اش بود.
یه چیز دیگه ای که بدون تب و تاب و کاملا عادی به خواننده در این کتاب القا میشد این بود که با دونستن این داستان اتفاقی برای خواننده خواهد افتاد.برای شخص من خیلی جالب بود که برای القای این تاثیر به هیچ وجه از مخاطب قرار گرفتن خواننده استفاده نشده بود.
در نهایت برای هر کتابی که میخونیم و هر ماجرای جدید شاید بشه این جمله رو از کارلوس فوئنتس در خویشاوندان دور نقل قول کرد که:
در تحلیل نهایی هر سفری که ما رفته ایم چیزی بیش از یک جستجو برای مکانی که از پیش می شناخته ایم،مکانی که همه ی عواطف ما،همه ی خاطره های ما را در بر میگیرد نیست.