Reviews for Distant Relations

The average rating for Distant Relations based on 2 reviews is 3.5 stars.

Review # 1 was written on 2017-08-05 00:00:00 Deangelious Wooten Le relazioni lontane (1980), il mio terzo Fuentes dopo La morte di Artemio Cruz (1962) e Gli anni con Laura Díaz (1999), apprezzati entrambi, è decisamente più ostico, farraginoso. Tra i suoi molteplici temi riporto quello della distorsione progressiva di una storia tramandata: il protagonista Hugo Heredia racconta a un tale Branly, che poi racconta all'amico Fuentes, che infine racconta al lettore... e ognuno ci mette del proprio. Già prima del suo contributo, che rinforza non poco la complessità, Fuentes si esprime così: "Quando Branly terminò il suo lungo racconto delle parole di Hugo Heredia a Xochicalco durante la vigilia di Ognissanti, il suo significato ultimo, come un pezzo di carta gettato in mare, tardò ad affondare nel profondo della mia coscienza; doveva ancora impregnarsi di acqua e di sole, di vapori di iodio e di sale, e di quanto ci permette di trasformare quello che si dice e quello che si sa in qualcosa di più: il destino che ogni parola racchiude ma che, pure, annuncia profeticamente". Belle parole, queste di Fuentes, da grande scrittore: ma il significato ultimo di quel che ho letto nel suo romanzo, come un pezzo di carta gettato in mare, sta davvero tardando molto ad affondare dentro di me.

Review # 2 was written on 2013-06-21 00:00:00 Vanessa Pelle شاید یکی از دلایل گمنامی این کتاب اینه که تکیه ی زیادی به اعتماد خواننده داره.خواننده باید بتونه در روند کند داستان که تا حدود صفحه ی 150 کتاب ادامه داره دوام بیاره.در 150 صفحه ی اول کتاب چند شخصیت که با نسبتهای دور و نزدیک به هم مربوطند سعی میکنن در سیری از اتفاقات نه با غم از دست دادن عزیزانشون بلکه با غم از دست رفتن خاطراتشون دست و پنجه نرم کنن،آدمهایی که غم خیلی چیزها رو ازشون گرفته و روابطشون رو با بازماندگان به کلی دچار تغییر کرده.قدرت نویسنده رو در اینجا دیدم که ضمن بررسی سوالهای همیشگی انسان در مورد مرگ و زندگی که یک موضوع همه گیره به طور همزمان تاثیر استعمار اسپانیا در مکزیک بر هر دو کشور و ملتشون رو هم به طرزی ملموس و دردآوری روایت میکنه.و اون چیزی که برای من واقعا غیر قابل پیش بینی بود سفر معنوی ای بود که مسیر کتاب ناخودآگاه خواننده رو به سمتش می کشوند و پایانش پر از سوال های جدید برای خواننده و شروع راه مکاشفات جدید شخصی اش بود. یه چیز دیگه ای که بدون تب و تاب و کاملا عادی به خواننده در این کتاب القا میشد این بود که با دونستن این داستان اتفاقی برای خواننده خواهد افتاد.برای شخص من خیلی جالب بود که برای القای این تاثیر به هیچ وجه از مخاطب قرار گرفتن خواننده استفاده نشده بود. در نهایت برای هر کتابی که میخونیم و هر ماجرای جدید شاید بشه این جمله رو از کارلوس فوئنتس در خویشاوندان دور نقل قول کرد که: در تحلیل نهایی هر سفری که ما رفته ایم چیزی بیش از یک جستجو برای مکانی که از پیش می شناخته ایم،مکانی که همه ی عواطف ما،همه ی خاطره های ما را در بر میگیرد نیست.