Reviews for My Discovery of America

The average rating for My Discovery of America based on 2 reviews is 3 stars.

Review # 1 was written on 2016-08-04 00:00:00 Victoria Wyatt ‎دوستانِ گرانقدر، در این کتاب <مایاکوفسکی> با نوعِ نگارشِ هنرمندانه و البته شیرین و همراه با ته مایه ای از طنز، به شرحِ سفرش به مکزیک و آمریکا پرداخته است و به نوعی سفرنامه ای به زبانِ ساده تهیه کرده است که هرچه را به چشم دیده در آن برایِ مخاطب بیان نموده است... از نوع رفتارِ مردمان تا شهرنشینی و خوراک هایِ آنها و کار و شغل و همه و همه .. هرچه که از نظرش لازم بوده را در موردِ مکزیکوسیتی و نیویورک و شیکاگو، نوشته است ‎به انتخاب بخش هایی از این کتاب را در زیر برایِ شما بزرگواران مینویسم --------------------------------------------- ‎شب هنگام در سراسرِ مکزیکوسیتی فشنگ به پرواز در می آید و صدایِ شلیک از همه جا به گوش میرسد.. پلیس در همهٔ موارد نیز موفق به پیدا کردنِ قاتل نمیشود... بیش از هرجا در هتل ها شلیک میکنند. از کُلت به عنوانِ دربازکُن استفاده میکنند و سرِ بطری را می پرانند. علناً از داخلِ اتومبیل شلیک میکنند تا سر و صدایی کرده باشند.. شرط بندی هم که میکنند، قرعه میکشند تا ببینند به رویِ چه کسی باید شلیک کرد! و برنده نیز بی بُرو برگرد شلیک میکند... همه کُلت دارند، از نوجوانِ پانزده ساله بگیر، تا پیرمردِ هفتاد و پنج ساله *********************************** ‎آمریکایی جماعت، به عنوانِ مثال، اگر فقط نوکِ سوزن تیز میکند، در تمامِ دنیا در کارش همتا ندارد، ولی ممکن است چیزی دربارهٔ سوراخِ سوزن نشنیده باشد. سوراخِ سوزن در حیطهٔ تخصصِ او نیست و اجبار ندارد تا چیزی در موردِ آن بداند *********************************** ‎زبانِ آمریکایی زبانِ خیالیِ برجِ بابِل است، تنها با این تفاوت که آنها زبانها را با یکدیگر درهم می آمیختند تا هیچکس از آن سر در نیاورد. ولی آمریکایی زبان ها را در هم می آمیزند تا همه از آن سر درآورند. در نتیجه از زبانِ انگلیسی مثلاً زبانی بدست می آید که همهٔ مردمان میفهمند، به غیر از انگلیسی ها *********************************** ‎آمریکا به کشورِ پول و ربا تبدیل خواهد شد... بانک ها وحشیانه برایِ سپرده هایِ کارگری تبلیغ میکنند و دولت به همه و حتی پاپ در رُم نیز وام میدهد .. این پول را از هرجایی که بتوانند برداشت میکنند، حتی از جیب و کیسهٔ لاغرِ کارگران در آمریکا *********************************** ‎با وجودِ عظمتِ ساختمان هایِ آمریکایی، با وجودِ سرعتِ عملیاتِ ساختمانی در آمریکا، ارتفاعِ آسمانخراش هایِ آنها و دسترس ناپذیریِ امکانات و حجمِ آنها برایِ اروپا، ساختمانهایِ آمریکایی هم معمولاً تصورِ عجیبِ موقتی بودن را در انسان ایجاد میکند *********************************** ‎شیکاگو بهترین سیستمِ بلوارهایِ جهان را دارد.. شیکاگو با تمامِ شهرهایِ دیگر فرق دارد و فرقِ آن نه فقط در ساختمان ها و نه فقط در مردمش، بلکه در جوش و خروشِ خاصِ شیکاگوییِ آن است ‎شیکاگو به خاطرِ کارخانه هایش خجالت نمیکشد و آنها را وادار نمیکند تا به حومه ها عقب نشینی کنند.. چراکه بدونِ نان و گوشت در این شهر نمی توان زندگی کرد و در این شهر عشوه هایِ عادت به گیاه خواری هیچ لزومی ندارد... کشتارگاه هایِ شیکاگو، یکی از نفرت انگیزترین مناظری است که به عمرم دیده ام... این شهر بیشتر از شهرهایِ دیگر با تولید و ماشین آلات سر و کار دارد --------------------------------------------- ‎امیدوارم این ریویو در جهتِ آشنایی با این کتاب، کافی و مفید بوده باشه ‎<پیروز باشید و ایرانی>

Review # 2 was written on 2015-11-06 00:00:00 Daniel Horton به نظرم خاطرات مایاکوفسکی از سفرش به آمریکا، آن هم در دورانی که هنوز هیاهوی صنعت در همه جا به گوش می رسید - مثلا فوردیسم - و بسیاری از اتفاقات مدنی در آمریکا هنوز رخ نداده بود - مثلا نهضت های سیاهان و کمرنگ تر شدن نقش مذهب در ظواهر امور - ، جالب است ظاهرا او در این سفر کلیت تکنولوژی آمریکایی را می پسندد - رویکرد فوتوریستی او محرک این پذیرش است - اما از طغیان آن علیه انسان - به طور خاص کارگران و زحمت کشان و محیط دلخوش نیست - البته گاهی خصوصا در مورد طبیعت چاره ی کار را در تکنولوژی های آینده می بیند و نه در انکار اصل آن. او به سیاست های آمریکا در قبال آمریکای جنوبی - مکزیک به طور خاص - حمله می کند و دخالت های پول پرستانه ی آمریکاییان را به باد انتقاد می گیرد. او مظاهر دلار پرستی آمریکایی را - که اصلا معادل خست یا آینده اندیشی نیست بلکه سرشار است از هوس خرج کردن های کلان و کلان تر - می کاود و از خود بیگانه شدن ها و رنج های اقشار پایین را باز گو می کند. در عین حال انزجار خود را از آداب دانی های بورژازی پنهان نمی کند طبیعی است که حس کنیم آمریکا در این کتاب یک طرفه نگریسته شده است، اما به نظرم بهتر آن است که در کنار مثبت اندیشی های رایج گذشته و حال، به مایاکوفسکی به خاطر دیدن زوایایی که حداقل در آن روزگار کمتر دیده می شدند، احترام بگذاریم