Reviews for Napoleon in Egypt: Al-Jabarti's Chronicle of the French Occupation, 1788

The average rating for Napoleon in Egypt: Al-Jabarti's Chronicle of the French Occupation, 1788 based on 2 reviews is 3 stars.

Review # 1 was written on 2016-07-02 00:00:00 Albert Harris ‎دوستانِ گرانقدر، چکیده ای از لشگرکشی «ناپلئون بناپارت» به سرزمینِ مصر و فریبِ و دروغِ جالب توجه وی و آنچه در مصر پیش آمد را در زیر برایتان مینویسم، که فکر میکنم برایتان جالب خواهد بود --------------------------------------------- ‎عزیزانم، هنگامی که ارتشِ ناپلئون در اول ژوئیه سال 1798 در نزدیکِ اسکندریه گام بر خاکِ سرزمینِ مصر نهاد، ناپلئون در اعلامیه ای که با عنوان: بسم الله الرحمن الرحیم و لا اله الاالله محمد رسول الله... آغاز میشد، خطاب به مردم مصر چنین گفت: ای مردمِ مصر، دشمنانِ ما به شما خواهند گفت که من آمده ام تا دینِ شما را از میان بردارم. به آنان گوش مکنید، زیرا که من بیشتر از خودِ شما به خداوند و رسول الله و قرآن احترام میگذارم و اساساً به خواستِ خداوندِ رب العالمین به این سرزمین آمده ام. از بزرگان و قاضیان و امامان میخواهم به مردم اطمینان بدهند که ما فرانسویان مسلمان هایِ راستینی هستیم که همین چند وقت پیش پاپ را به دلیلِ آنکه مسیحیان را به جانِ مسلمین انداخته بود، سخت گوشمالی دادیم ‎بله دوستان من، پس از مدتِ کوتاهی ناپلئون، در مصر نامش را به «علی بناپارت» تغییر داد و روزِ جمعه با لباسِ عربی و عمامه به مسجد رفت و حتی یکی از ژنرال هایِ فرانسویِ سپاهِ خویش را پس از ختنه کردن به دینِ اسلام دعوت کرد و نامِ آن ژنرال بیچاره را «عبدالله» نهاد ‎البته در این میان انگلیس بیکار ننشست و برایِ مقابله با رقیبش فرانسه، دست به سلاحِ خطرناکش یعنی ملّا و آخوندهایِ مسلمان و بی اصل و ریشه برد و با پرداختِ پول به آنها باعث شد تا این آخوندها مثل همیشه با فتواهایِ دروغین و کثیفشان، مردم ساده لوح را به بازی بگیرند... بنابراین فتواهایِ آخوندهای مصری سبب شد تا ماه عسلِ «ژنرال علی بناپارت پاشا» با مسلمانهایِ مصر در قاهره به پایان برسد و یکروز که وی به خارج از شهر برای سرکشی از سپاهیانش رفته بود. شورشی عمومی به تحریکِ آخوندهایِ بیشرف در قاهره صورت گرفت و مردم از جامع "الازهر" به خیابان ها و کوچه ها ریختند و در راهِ جهاد با فرانسوی هایِ مشرک و ملحد، هرچه توانستند خراب کردند و آتش زدند و بسیاری از مصریانی که با فرانسوی ها همکاری کرده بودند را گردن زدند و ژنرال برجستۀ ناپلئون را نیز به قتل رساندند ‎ناپلئون با شنیدن این خبر، شتابزده به قاهره بازگشت و شبانه آرایشِ جنگیِ ارتشِ خویش را سازمان داد و توپهایش را از بلندایِ قلعۀ معروف قاهره، به سمت "الازهر" نشانه گرفت... فردایِ آنروز سربازانِ فرانسوی به دنبالِ شورشیان و مردم افتادند و آنها را همچون گوسفند به سمتِ آغل و طویله هایِ اسلام یعنی "الازهر" هدایت کردند و کاری کردند که همه برای فرار به آنجا پناه ببرند، چنانچه تا نیمروز چیزی حدود 70 هزار نفر همچون گوسفند در آنجا وول میخوردند و در یکدیگر جمع شده بودند... این عده پس از برپا داشتنِ نماز ظهر با شنیدنِ خطبه های آتشین و حکم جهادِ امام جماعتِ بیخرد و بیشعور و از گوساله کمتر، خواستند به خیابان ها بریزند که با درهایِ بستۀ جامع "الازهر" مواجه شدند و در آنجا گیر افتادند... سپس ناپلئون دستورِ آتش داد و توپ هایِ فرانسوی، مثلِ مور و ملخ مردم احمق و ساده لوح را به هلاکت رساند و تا عصرِ آن روز، حدودِ 30 هزار جنازه به روی هم انباشته شده بود... مردم التماس میکردند که آنها را رها کنند و درها را باز کنند... سپس ناپلئون درها را گشود و مردم را آزاد کرد.. ولی سردمدارانِ این شورش را اعدام نمود و همهٔ آن بیشعورهایِ ابله را به هلاکت رساند ‎حال عزیزانم، دقت کنید که عکس العملِ مجتهد بزرگِ اسلام و مفتی اعظمِ موش صفتِ "الازهر" برای نجاتِ جان کثیف و بی ارزشِ خویش و دیگر آخوندها چه بود... این بی پدر و مادر در خطبهٔ نماز صبح به مردم گفت: شبانه خوابنما شدم و در خواب "رسول اکرم" با لحنی غضبناک به من گفت: شما به چه حقی با این «ناپلئون بناپارت» که کمربستۀ من است عناد و دشمنی کردید؟؟ او از جانب خداوند مأمور است تا مردمِ مصر را بابتِ معصیت و گناهانشان مجازات و کیفر دهد، پس همۀ شما باید بخاطرِ جسارت ها و بی احترامی هایی که به «ناپلئون بناپارت» کرده اید، استغفار کنید... سپس این مجتهد حرام زاده و بیشرف، لقبِ «خلیفة الله» را به ناپلئون چسباند ‎به هرحال ناپلئون آنجا ماندگار نشد... چراکه چندی بعد، خبرهایِ نگران کننده از پاریس به وی رسید.. و او به سمت فرانسه رهسپار شد و دیگر به مصر بازنگشت --------------------------------------------- ‎امیدوارم این ریویو برایِ شما دوستانِ اهلِ خرد، مفید بوده باشه و سبب شود تا آنرا از جهت هایِ گوناگون در ذهنتان تحلیل کنید و در آن بیاندیشید و سرنوشتِ بیچاره هایِ مصر را با بیخردهایِ ساکن در سرزمینمان که آلتِ دستِ ملاها و مجتهدهایِ دروغگو و بیشرف شده اند، مقایسه کنید... این مردمِ بیچاره و ناآگاه که اسیرِ دین و مذهب میشوند، همیشه قربانیِ دینفروشانِ کثیف بوده اند.. فرقی ندارد که در کجایِ این کرهٔ خاکی زندگی کنند... عزیزان و نورِ چشمانم، هیچ بیماری و هیچ طاعونی، به اندازهٔ ایمان و اعتقاداتِ دینی و مذهبی، در این کرهٔ خاکی، جانِ انسانها را به قتلگاه نکشانده است و نخواهد کشید... همیشه اعتقاداتِ دینی و مذهبی این مردمِ بیچاره، وسیله ای بوده است تا قدرتطلبان، از آنها بهره برده و مردمِ ساده لوح را همچون گوسفند به این سو و آن سو بکشند... ولی این بیچاره هایِ خرافاتی و ساده لوح نمیدانند که رفاقتِ گوسفند با قصاب، عاقبتِ خوبی نخواهد داشت ‎«پیروز باشید و ایرانی»

Review # 2 was written on 2021-02-20 00:00:00 John Smith a very mixed bag True confession---I only made it through 55-60% of this book. I didn’t read steadily after some time, but skipped around. There are three main sections besides the introduction, which initiates readers into the general historical background of the French invasion of Egypt in 1798. Napoleon wanted to control Egypt because 1) it was a major trading partner of France at the time, 2) it suited his sense of glory to be ruler of the ancient center of civilization and to expand Western knowledge of history, geography, and natural resources, and 3) to thwart British efforts to expand in the Middle East and to threaten their hold on India from which the French had been expelled not long before. This was not the first and definitely not the last attempt by a strong power to bring a weaker power under control for “the best of reasons” which prove historically to be weak justification. The first section consists of an account by an Egyptian eyewitness. This is rare in historical annals because it has almost always been the Invader who writes the history of a particular conquest. How many Aztec or Maya accounts do we have of the Spanish invasions? What about Native American accounts from the first century of European invasion of North America? There are no Aboriginal accounts of invasion from Australia. What did the many African societies write about the conquest of their lands? Did they have a chance to write? That said, what Al-Jabarti wrote was aimed more at an Egyptian audience. There are lists of people who acted in a certain way, lists of people who said this or that, and short mentions of battles that occurred in places not found on the very skimpy map provided. The Egyptian author also devoted several pages to pointing out the grammatical mistakes in Arabic made in the French proclamations issued to the population. I’m afraid I skipped those pages. There are some interesting observations and negative comments on French behavior and the later inferiority complex of colonial days is entirely absent. While generally disliking the French (not surprisingly), Al Jabarti does admire their superior organization and their intellectual curiosity. The second and third sections were easier for a Western reader, but much shorter. The second section is an account by a French aide to Napoleon of the same times, while the third is a reflection on the long-term effect of the brief occupation by none other than Edward Said of “Orientalism” fame, written around the same time as his famous book. People engaged in the study of Napoleon, of Egypt or of European expansion will find this book very useful. For the merely curious reader, the prospect is not so wonderful. Once I read a book on the travels of Ibn Batutta (14th century). The author of the book DESCRIBED the travels with many a quote from the actual work. He did not try to translate directly because, as he noted, the concerns of that time are not the concerns of modern readers. I think the same tack might have been taken in this book too. It would have been a more successful gambit.