Reviews for Great Scientists (The Science Library)

The average rating for Great Scientists (The Science Library) based on 2 reviews is 3 stars.

Review # 1 was written on 2019-04-20 00:00:00 Joe Strand If you read Nietzsche while not in the midst of some variety of emo existential crisis, Nietzsche is hilarious and insightful. If, however, you choose to read Nietzsche in high school in order to be counter-culture, odds are good Nietzsche will temporarily turn you into a horrible, pompous ass. Nietzsche is the first philosopher I ever read; I stole The Gay Science from my cousin's book shelf when I was nine because I wanted to read "what smart people read." Ever since then, Nietzsche and I have had a love affair; the problem is that I cannot stand his fans. I imagine this review will not be useful to most people, but if you've encountered the Nietzsche-bots, you know exactly what I am talking about.

Review # 2 was written on 2019-11-13 00:00:00 Noah Lepage Die fröhliche Wissenschaft = The Gay Science = The Joyful Wisdom, Friedrich Nietzsche The Gay Science or The Joyful Wisdom is a book by Friedrich Nietzsche, first published in 1882 and followed by a second edition, which was published after the completion of Thus Spoke Zarathustra and Beyond Good and Evil, in 1887. This substantial expansion includes a fifth book and an appendix of songs. It was noted by Nietzsche to be "the most personal of all [his] books", and contains the greatest number of poems in any of his published works. تاریخ نخستین خوانش: روز دوم ماه می سال 2006میلادی عنوان: حکمت شادان؛ نویسنده: فردریش نیچه؛ مترجمها: جمال آل احمد؛ سعید کامران؛ حامد فولادوند؛ تهران، جامی، 1377؛ شابک 9645620414؛ چاپ دوم 1380؛ چاپ چهارم 1385؛ پنجم 1388؛ شابک 978964620414؛ چاپ ششم 1389؛ هفتم 1392؛ موضوع: تاریخ فلسفه آلمان از نویسندگان آلمانی - سده 19م فهرست: پیشگفتار مترجم؛ پیشگفتار چاپ دوم نویسنده؛ مقدمه شاعرانه، شوخی، حیله، انتقام؛ کتاب اول؛ کتاب دوم؛ کتاب سوم؛ کتاب چهارم؛ کتاب پنجم؛ پیوست سروزهای شاهزاده عاصی؛ فریدریش نیچه: (آنکس که خنده نمیداند بهتر است کتابهای مرا نخواند)؛ زندگی میتواند برای آنهایی که در جستجوی دانستن هستند یک تجربه باشد، و نه یک وظیفه، جبر، یا فریب؛ «حکمت شادان» کتابی‌ از «فریدریش نیچه» است، که در سال 1882میلادی منتشر شد؛ این اثر از ویژه ترین نوشتارهای «نیچه» به شمار می‌آید، زیرا آن را پس از بهبودی از بیماری، بنگاشته و به دوشیزه‌ ای به نام «سالومه» هدیه کرده اند؛ گزینش نام کتاب به توجه «نیچه» بر زندگی شاعران، و رامشگران جنوب «فرانسه»، دلالت دارد، که بر اساس عشق، و جوانمردی، و شادی، زندگی می‌کردند در ماه آوریل سال 1882میلادی، در شهر «رم»، «فریدریش نیچه» با دوشیزه «لو سالومه» آشنا می‌شود، و شخصیت «لو»، او را مجذوب خویش می‌کند، پس از آن رویداد، وضع جسمی «نیچه» به‌ مرور بهتر شده، و شور و نشاطی غریب سراسر وجودش را فرا می‌گیرد؛ گویی همنشینی و هم‌دلی او با «سالومه»، جان تازه‌ ای بر وجودش دمیده، و با اشتیاق تمام، تصحیح نوشتارهای «حکمت شادان» را در نخستین روزهای تابستان همان سال، به پایان می‌رسانند؛ این کتاب نقطه‌ ی عطفی در میان آثار «نیچه» است؛ «نیچه»، «حکمت شادان» را پیش از چهل سالگی خویش، و پیش از نگارش «چنین گفت زرتشت» بنگاشته اند؛ ایشان در این کتاب، برای بسیاری از نظریه‌ هایی که در «چنین گفت زرتشت» بازگو و شرح مینمایند، پیش نگاره ای بیان کرده، و چندی از نوشتارها و مفاهیم بنیادین انیشه هایش را، نخستین بار در کتاب «حکمت شادان» طرح نموده اند؛ «بازگشت ازلی»، «اَبَرانسان»، «اراده‌ ی معطوف به قدرت» و تمثیل مشهور «مرگ خداوند» از آن دسته‌ هستند؛ به همین برهان از نظر بسیاری کارشناسان، کتاب حاضر، نقطه‌ ی عطفی در تحول اندیشه‌ ی «نیچه» بوده، و می‌توان آن را مرکز ثقل آثار ایشان دانست نام «مجلس حکمت شادان»، اشاره‌ ای به شاعران، و رامشگران جنوب «فرانسه» است، که از سده ها پیش، حرکتی را در ستایش عشق، جوانمردی و «شاد زیستن» آغاز کرده بودند؛ در دهه‌ ی چهارده میلادی، در شهر «تولوز فرانسه» مکتبی به نام «مجلس حکمت شادان» تأسیس شد؛ در آن مکتب، علاقمندان به شعر و موسیقی، جلساتی تشکیل می‌دادند، و در زمینه‌ ی قواعد زبان، بحث می‌کردند، و گاهی نیز به مشاعره می‌پرداختند؛ حاضران در آن محافل، اشعاری را که میسرودند، «حکمت شادان» نام مینهادند؛ چرا که ابیات آن شعرها، از شور و شعفی عاشقانه لبریز بود، که شاعر به محبوب خود ابراز می‌کرد؛ با این احوال، «نیچه» در این اثر، به هنرمند نیز توجهی ویژه داشته و جایگاه هنرمند را ارج می‌نهند دانش سکرآور: «فریدریش نیچه» در «حکمت شادان»، از نشاطی دفاع میکنند، که از علم، دانش، و معرفت فرد، سرچشمه می‌گیرد؛ از سوی دیگر، دانشی که به‌ سان شعر و موسیقی، سرمستی و شادی آورد نیز، نزد «نیچه» از جایگاهی والا؛ جایگاهی فراتر از شناخت عقلی و استدلالی، برخوردار بوده است؛ «نیچه» در «حکمت شادان» هواخواهیِ دانشمندی را دارند، که همانگونه که خواهان علم و خرد است، هنر و طرب را نیز خواهان باشد، و محترم بشمارد؛ تاریخ بهنگام رسانی 18/03/1400هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی