Reviews for Journey from Paris to the Limousin: Letters to Madame de la Fontaine (1663)

The average rating for Journey from Paris to the Limousin: Letters to Madame de la Fontaine (1663) based on 2 reviews is 3 stars.

Review # 1 was written on 2013-02-26 00:00:00 Lisa Wall Correspondance entre George Sand et Gustave Flaubert = Flaubert-Sand: The Correspondence = The George Sand-Gustave Flaubert Letters, George Sand Generally reckoned to be one of the most fascinating correspondences of the last century, this exchange of letters from 1863 to 1876 is unique in the history of French literature. Never have two great writers set down their ideas so candidly and over so long a period of time on the most varied topics, including the genesis of their own writings. تاریخ نخستین خوانش: روز بیست و پنجم ماه می سال 2012 میلادی عنوان: آوازهای کوچکی برای ماه: نامه‌ نگاری‌های (نامه های) گوستاو فلوبر و ژرژ ساند؛ نویسندگان: گوستاو فلوبر؛ ژرژ ساند؛ مترجم گلاره جمشیدی؛ تهران، افق، 1391، در 452ص؛ 9789643698249؛ چاپ دوم 1392؛ کتاب از متن انگلیسی ترجمه شده است؛ موضوع: نامه نگاری گوستاو فلوبر و ژرژ ساند نویسندگان فرانسوی - سده ی 19م او که گاه آوازهای کوچکی برای ماه زمزمه میکند، بدون هراس از خوب یا بد خواندن، فی البداهه قطعه هایی میخواند که به ذهنش میدوند و باقی اوقات را با لذت تمام وقت میگذراند؛ دوستی گوستاو فلوبر نویسنده «مادام بوواری» و «ژرژ ساند» بانوی نویسنده، هم رنگ و بوی عشق دارد، و هم از باور و احترامی دوجانبه خبر میدهد؛ نامه نگاری این دو، شمایل بزرگ سده ی نوزدهم میلادی، حال و هوای زندگی روشنفکران، نویسندگان، اشراف، دعواهای ادبی، سلیقه و نگاههای متفاوت به هنر و ادبیات در سده ی نوزدهم میلادی را ترسیم میکند نامه شماه یک: به ژرژ ساند - سال 1863 میلادی: خانم عزیز، به خاطر انجام دادن آن چه وظیفه ی خود میدانی، سپاسگزاری نمیکنم، تنها بدان که مهربانی ات مرا تحت تاثیر قرار داده و همدردی ات مایه ی افتخارم است؛ همین؛ نامه ات که هم اکنون آن را دریافت کردم، ارزشی مضاعف به مقاله ات میدهد، و همچنان نیز به این ارزش افزوده میشود، و نمیدانم چه بگویم جز اینکه من هم مانند تو همینقدر رک و صریح هستم؛ مسلماً کسی که در ماه سپتامبر گل کوچکی در یک پاکت نامه برای تو فرستاد من نبودم؛ اما عجیب است که من هم همان موقع و به همان شکل، برگ درختی دریافت کردم؛ در مورد دعوت بسیار صمیمانه ات، به سبک یک نورمن واقعی جواب بله یا خیر نمیدهم؛ شاید روزی در تابستان امسال، غافلگیرت کنم و بیایم؛ چون علاقه ی زیادی دارم به دیدار و مصاحبت با تو؛ بسیار علاقمند هستم پرتره ای از تو برای آویختن به دیوار اتاق مطالعه ام در ییلاق داشته باشم، اتاقی که اغلب ماههایی مدید را در آن به تنهایی میگذرانم؛ درخواست نابجایی است؟ اگر نه، پیشاپیش هزار بار تشکر! همراه با باقی تشکرهایم این را نیز بپذیر نامه شماره دو: به گوستاو فلوبر؛ پاریس، پانزدهم ماه مارس سال 1864میلادی؛ فلوبر عزیز، نمیدانم کتاب زیبای آقای تن را به من بخشیده ای یا قرضم داده ای؛ به دلیل این بلاتکلیفی آنرا به تو برمیگردانم؛ اینجا فقط وقت کردم بخشی از آنرا بخوانم و در نوهان، تنها میتوانم با شتاب برای بولوز چیزی بنویسم؛ اما دو ماه دیگر که برگردم، دوباره از تو در مورد این اثر تحسین برانگیز، که طرحی بسیار عالی دارد، جویا خواهم شد؛ شرمنده که با تو خداحافظی نکردم؛ به زودی برمیگردم، و امیدوارم فراموشم نکرده باشی، و بگذاری از خودت هم چیزی بخوانم؛ در اولین اجرای ویلمر، آنقدر با من خوب و مهربان بودی، که حالا نه فقط استعداد شگفتت را تحسین میکنم، بلکه با تمام وجود نیز دوستت دارم؛ ژرژ ساند تاریخ بهنگام رسانی 03/04/1399هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی

Review # 2 was written on 2020-08-10 00:00:00 Sharon Carpenter Scrisorile unui înțelept. Pentru mine corespondența lui Flaubert a fost dintotdeauna o carte de căpătîi. Cîteva fragmente ca dovadă: „Există un lucru pe care trebuie să ni-l dorim chiar înaintea sănătății, este buna dispoziție" (scrisoare către Doamna Brainne, 30 decembrie 1878).". „Trebuie să te ferești de melancolie: e un viciu". „E frumos să fii scriitor mare, să-i ții pe oameni în tigaia frazei tale și să-i faci să sară în sus ca niște castane" (scrisoare către Louise Colet, 3 noiembrie 1851). „Stau aplecat peste masă și scriu cu îndîrjire. Am abandonat orice idee de vîlvă. Ce fac e pentru mine, numai pentru mine... Nimic mai monoton ca viața mea; se scurge mai uniformă decît rîul care-mi trece pe sub ferestre... Așa că trăiesc de pe o zi pe alta, lucrînd ca să lucrez, fără un plan de viață, fără proiecte, fără vreun chef anume, decît să scriu mai bine" (scrisoare către Ernest Chevalier, 7 ianuarie 1852). „A voi să placi înseamnă a te înjosi. Odată ce publici, cobori din operă. Gîndul de a rămîne toată viața necunoscut nu mă mîhnește deloc" (scrisoare către Louise Colet, 3 aprilie 1852). „Să fiu cunoscut nu e principalul meu interes, așa ceva nu satisface total decît foarte mediocrele vanități... Celebritatea cea mai completă nu-ți potolește neliniștea și, dacă nu cumva ești un nătărău, mori aproape întotdeauna în nesiguranța propriului tău renume. Așadar, faima nu te ridică mai mult în propriii ochi decît obscuritatea. Țintesc mai sus: să-mi plac mie însumi. Succesul îmi pare un rezultat și nu un scop. Eu mă îndrept către acest scop fără să mă abat cu un pas și fără să mă opresc pe marginea drumului ca să fac curte doamnelor... Mai bine crăp ca un cîine decît să-mi grăbesc cu o secundă fraza care nu-i gata" (scrisoare către Maxime du Camp din 26 iunie 1852). Menționez că în 1852 Flaubert lucra la Doamna Bovary. „Obligă-te la o muncă regulată și obositoare. Viața este un lucru atît de hidos încît singurul mijloc de a o suporta este s-o eviți" (scrisoare din 18 mai 1857).