Reviews for The roots of American foreign policy

The average rating for The roots of American foreign policy based on 2 reviews is 4.5 stars.

Review # 1 was written on 2017-05-23 00:00:00 Lauren Tolle-bulley ‎دوستانِ گرانقدر، در این کتاب «ریچارد نیکسون» سی و هفتمین رئیس جمهورِ ایالتِ متحدۀ آمریکا، سخنانِ تأمل برانگیزی را بیان نموده است که در زیر به برخی از آنها اشاره میکنم تا شما دوستانِ اهلِ کتاب، کمی در این نوشته ها اندیشه کنید --------------------------------------------- ‎یکی از امتیازاتِ ویژهٔ روشنفکران این است که میتوانند خرد را در حدی باورنکردنی، غیرِ منطقی نشان دهند، بی آنکه از این بابت لطمه ای به خوبرویی و چهرهٔ روشنفکرانۀ آنها وارد آید... اینان به خود حق میدهند دربارۀ همۀ مسائلِ ممکن اظهار نظر کنند و در تمامِ این موارد کسانی هستند که با فروتنیِ بسیار به این اظهار نظرها گوش کنند و از عمق وسعتشان به شگفت آمده و متعجب گردند ******************************** ‎این روشنفکرها همیشه عقیدۀ حاضر و آماده ای برای هر خبرنگار یا گزارشگری که میکروفن را به سمتِ آنها بگیرد، در آستین دارند. و این اظهارِ نظرها با سر و صدا برایِ خوانندگان و شنوندگان بازگو میشود.. نه برایِ آنکه گویایِ حقیقتِ مسلمی باشد، بلکه از این جهت که آدمِ روشنفکری آنها را گفته است... معمولاً اندیشه ها و استدلال هایِ این به اصطلاح روشنفکران در برخورد با واقعیت ها، حالتِ پوسته و لایهٔ عایقی را دارد که چیزی به پشتِ آن راه نمی یابد... بسیاری هستند که این را ناشی از توطئه میدانند، ولی مسئلۀ واقعی توطئه نیست، بلکه مسئله خودنمایی میباشد. و اتفاقاً اگر توطئه بود، حل نمودنِ آن آسانتر میشد... در اینجا پایِ هنرپیشگانی در کار است که کاری به ماهیتِ آنچه میگویند ندارند، فقط اصرار به جلبِ توجه دارند و آنچه واقعاً میخواهند این است که در صفِ مقدمِ آنهایی باشند که "کف زدن ها" و "براوو ها" را میشنوند. اگر اینها غالباً خودشان را <لیبرال> مینامند، برای این است که باد بیشتر در بادبان <لیبرالیسم> میوزد ******************************** ‎در فاجعۀ ایران، نحوۀ رفتارِ بسیاری از رهبرانِ کشورهایِ دوست و متحدِ شاه ایران (محمدرضا شاه پهلوی) در مورد او به همان اندازه پست و ناجوانمردانه بود که روشِ شاهِ ایران در موردِ آنها در هنگامِ قدرتش مردانه و بزرگ منشانه بود ******************************** ‎آنچه خنده دار و ابلهانه بود، این است که بسیاری از این روشنفکرها که با بورس هایِ تحصیلیِ حکومتِ شاه ایران، در خارج از ایران درس خوانده بودند و بسیاری از زنانی که بدستِ پادشاهِ ایران از چادر و چاقچورِ مادربزرگ هایِ خودشان بیرون آمده (نجات یافته) بودند، با این نوع جبهه بندی ها، با آخوندها و بازاریان همکار شدند و ناخودآگاه بصورتِ ابزارِ موفقیت برایِ ملّاهایِ قدرت طلب درآمدند... بسیاری از این موجوداتِ نادان و آلتِ دستِ آخوند، ساده لوحانه گمان میکردند که با پیوستن به انقلابِ ملّاها و آخوندها، آزادی هایِ بیشتری برایِ خویش و برایِ اجتماعِ ایران بدست خواهند آورد، ولی وقتیکه چشم گشودند، دریافتند که فقط دیگ بخارِ قطارِ آخوندها را در راهِ بازگرداندنِ سرزمینشان به "قرون وسطی" به جوش آورده اند ******************************** ‎در طولِ سالهای پیاپی، برایِ من فرصت هایِ متعددی پیش آمد که با شاهِ ایران گفتگو کنم.. و باید صادقانه بگویم که در هریک از این تبادلِ نظرها، وی را از نظرِ درک و تحلیلِ تحولاتِ امورِ بین المللی و جهت گیری هایِ آن، از برجسته ترین زمامدارانی یافتم که در همۀ زندگانیِ سیاسیِ خویش، با آنها دیدار کرده بودم ******************************** ‎با توجه بدانچه به دستِ ما برایِ پادشاهِ ایران روی داد، رهبرانِ کشورهایِ دیگری که دوستی با آنها از نظرِ مصالحِ کشورِ ما اهمیت بسیار دارد، امروز به حق از خود میپرسند که آیا در صورتیکه آنها نیز در وضعِ مشابهی قرار گیرند، یعنی موردِ حملهٔ انقلابی واقع شوند که «از خارج پشتیبانی میشود»، سرنوشتِ مشابهی از جانب ما در انتظارشان نخواهد بود؟ ******************************** ‎ما آمریکایی ها، واقعیت هایی را که با خیالبافیهایِ ساده لوحانۀ خویش در موردِ آزادی و عدالت تطبیق نمیکند، خیلی زود به صندوق "ناخودآگاهی" ملی میسپاریم و فراموششان میکنیم. کشتارِ بیرحمانهٔ سرخ پوستان و استثمارِ ظالمانۀ سیاهان که به نامِ مصالحِ ملی صورت گرفت و نه با توافقِ خودشان، نمونه هایی از این واقعیت ها میباشد.. آنهم مسئولیت هایی که ما در این مورد بر عهده داریم، معیارهایِ اصولیِ جامعه ای را که باید برایِ تمامِ جهانیان پیام آورِ رستگاری باشد، به خطر می افکند ‎هرکس با کمترین آگاهی از تاریخِ معاصر، به خوبی میتواند از پیامدهایِ غیرقابلِ پیش بینی و از قدرتِ تخریبیِ فراوانی که یک انتقالِ سریع و ظاهراً مترقیانه برایِ هر جامعه ای به همراه می آورد، با خبر گردد --------------------------------------------- ‎امیدوارم این ریویو برای شما دوستانِ خردگرا و اهلِ اندیشه، مفید بوده باشه ‎«پیروز باشید و ایرانی»

Review # 2 was written on 2019-09-28 00:00:00 Laura Arendal Well-written, insightful, passionate, and fascinating. As a friend said to me (who has read The Real War and served in Vietnam), "Nixon was a much better at writer than president." Perhaps Nixon's grasp of history, appreciation of cultural subtleties, and loyalty to freedom would have been better employed as an ambassador or secretary of state. I gained a greater appreciation for Russian and Chinese history. The section on Summitry is particularly good. And Nixon fills the manuscript with really great relevant, very targeted quotes that fit into his argumentation--he never just throws things in just because they're related. Also, all those taped History Channel features on American military aircraft and technology that my brother watched--the bits and pieces I overheard while baking in the next room all proved very handy. I kind of wish I had sat down and watched them with him. It would have paid off even more.