Reviews for Castle

The average rating for Castle based on 2 reviews is 5 stars.

Review # 1 was written on 2017-02-09 00:00:00 Andy Williams Μέσα στον Πύργο κρύβεται η ουσία της ύπαρξης. Μόνο εκεί μπορούμε να ανακαλύψουμε το ανώτερο νόημα,πέρα απο το πλαίσιο της φυσικής μας ζωής πάνω στη γη. Σε όλο το στερέωμα του Καφκικού σύμπαντος με επίκεντρο τον θρυλικό Πύργο προσπαθούμε να προσεγγίσουμε την είσοδο, την επαφή,το μυστήριο,το παράλογο,το ιδεώδες,το σύμβολο της ύπαρξης και του ονειρικού εφιάλτη. Ξεκινώντας απο ένα φτωχό και παραμελημένο χωριό στο οποίο ούτε ως κλεμμένη δεν συναντούσες τη χαρά στους κατοίκους του,πρέπει αρχικά να συνηθίσουμε τα επικρατέστερα συναισθήματα που βιώνουμε. Απόγνωση,φόβο οργή,παρανοϊκή αναμονή για το παράδοξο. Έπειτα να διασχίσουμε με απόλυτη δειλία,δυσκολία,απειλή και πόνο τα απελπιστικά πολλά και μπερδεμένα μονοπάτια του οικισμού και του μυαλού μας και αφού καταφέρουμε να επιζήσουμε ή να μην τρελαθούμε και χαθεί το κλειδί για την πύλη του Πύργου που είναι η ψυχή μας, ίσως, μα και πάλι μάταια καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε την ανημποριά και να στηρίξουμε την ύπαρξη μας στο υψηλότερο επίπεδο πνευματικής σοφίας,δύναμης,τόλμης, αποφασιστικότητας και τελειοποίησης. Ίσως χωρίς συνείδηση,δίχως τύψεις,σε μια κατάσταση πριν την επαφή με το θεϊκό απόκοσμο να μπαίναμε στον Πύργο και να βρίσκαμε το νόημα της ζωής. Όμως σε όλη τη διάρκεια της προσπάθειας μας αγνοούμε τι πρέπει να κάνουμε. Τα εμπόδια συνεχόμενα και πολύπλοκα,οι δυνάμεις εξαντλούνται. Επικρατεί έλλειψη ελπίδας και βοήθειας σε αντίθεση με την επιβολή μιας άνομης εξουσίας που παράλογα ασκείται και άδικα μας βασανίζει εμποδίζοντας την είσοδο στις κεντρικές πύλες του Πύργου. Τα όργανα της εξουσίας είναι το ίδιο ετερόκλητα και ανειδίκευτα,το ίδιο ακατάληπτα και ανερμήνευτα όσο και η φανταστική διάσταση του κόσμου μας. Αυτό που κυριαρχεί σε όλο το βιβλίο και καταρρακώνει σε πλήρη ταύτιση τον αναγνώστη είναι η αγωνιώδης αναμονή,η διανοητική εμπλοκή,η ανημποριά και η οργή που σιγά σιγά μας καταβάλουν και επεκτείνονται και στις προσωπικές και διαπροσωπικές λειτουργίες. Οι κάτοικοι του χωριού δε γνωρίζουν τι θα τους βρει,δεν ξέρουν τι τους περιμένει, δεν προειδοποιούνται για το άγριο «αύριο» του Πύργου που δεσπόζει και τους πλήττει ήδη. Είναι αποκομμένοι απο την εξέλιξη των πραγμάτων και την αλήθεια των γεγονότων,μπαίνουν στον κανόνα της ιστορίας με μόνο εφόδιο την τροφοδότηση διανοητικής εμπλοκής και το νοερό και ψυχικό μούδιασμα. Δεσπόζει το άγχος,η θλίψη,η παρεξήγηση εννοιών και πράξεων και η κατάρρευση. Ο Πύργος είναι άδειος απο άτομα εξουσίας και πολιτικής δύναμης. Είναι άδειος απο κάθε ανθρώπινη επίφαση ανωτερότητας και χειραγώγησης της μοίρας του κόσμου. Όμως προβάλλεται και πιστεύεται ως ψευδαίσθηση άσκησης δικαίου και εξουσιαστικής επιβολής. Δεν υπάρχουν κοσμικές εξουσίες στον Πύργο, οι ψευδαισθήσεις που μας επιβάλλουν νομίζουμε πως υπάρχουν. Απαγορεύεται να χρησιμοποιήσουμε τη δύναμη του μυαλού μας ως ανθρώπινα όντα για να κατανοήσουμε το αληθινά μεταφυσικό. Και αφού έτσι μας μεγαλώνουν και απο την κούνια μας πίνουμε το γάλα της επιφανειακής και στημένης πραγματικότητας, είμαστε ανίκανοι να λειτουργήσουμε εγκεφαλικά με διαφορετικά δεδομένα και ζητούμενα. Οι πληροφορίες που μας καθιστούν ικανούς να επεξεργαζόμαστε σταματούν μπροστά στα στερεότυπα καλού-κακού, δίκαιου-άδικου,σωστού-λάθους,λογικού-παράλογου και γενικότερα σε όλα τα δίπολα κατεστημένων ψευδαίσθησεων. Επομένως δεν μπορούμε να συλλάβουμε την ιδέα του Πύργου και ως εκ τούτου δεν είμαστε ικανοί κυρίως πνευματικά να εισέλθουμε σε αυτόν. Ελάχιστοι ίσως κατοικοεδρεύουν μέσα στον Θρυλικό Πύργο. Φήμες λένε πως εκεί μέσα τραγουδούν αιρετικά φαντάσματα απονενοημένων πράξεων συνείδησης,τρελοί,σοφοί που αδιαφόρησαν,έξυπνοι που σιώπησαν την εκδίκηση και ευφυείς που παρανόησαν και επηρέασαν την εξέλιξη της φυσικής νομοτέλειας. Ο Πύργος ανήκει σε έναν ιδεατό κόσμο που δεν υπόκειται σε κάποιον έλεγχο,άρα οι ανθρώπινες συμπεριφορές και τα κοινά φαινόμενα δεν μπορούν να ερμηνευτούν με λογικό τρόπο. Όλα τα παραπάνω μου τα εξιστόρησε με εξαιρετική μεταδοτικότητα και άριστη μεθοδολογία ο μέγας δάσκαλος Κ. που λάτρεψε τον Πύργο και το νόημα του. Το νόημα του έγκειται στο νόημα της ζωής. Αυτό το μεγάλο ανεξήγητο μυστικό που συνίσταται απλά στο να ζεις! Κάποια στιγμή προς το τέλος της ιστορίας ο Δάσκαλος Κ. μου είπε πως έπρεπε να φύγει για λίγο (ή για πάντα)δεν το διευκρίνησε. Στη θέση του ήρθε ένας φίλος του που προσπάθησε να συνεχίσει την εξιστόρηση του Πύργου... φάνηκε όμως πως δεν μπόρεσε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Η αφήγηση του ήταν απογοητευτική σε σχέση με του Δασκάλου. Αναλογιζόμενη όσα είχαμε πει μεταξύ μας, κατάλαβα πως ο Δάσκαλος Κ. εφυγε επειδή κατάφερε να μπει τελικά στον Πύργο έστω και απο άλλη εισοδο,λιγότερο γνωστή. Εκεί βρίσκεται τώρα παρέα με το θάνατο,τον αβάσταχτο πόνο,την ύπαρξη του κακού,την αίσθηση του παραλόγου και την απουσία νοήματος. Τώρα που δεν φοβάται το θάνατο και έχει την εμπειρία της οδύνης και την πεποίθηση έλλειψης αξιών, ίσως περιφέρεται στον Πύργο και προσπαθεί να συμφιλιώσει αντίθετες θεωρήσεις και μεγάλες ιδέες για να μπορούμε κάπου να αποβλέπουμε ...!! 🏰🏰⚔️🔪🧠🗣🆓🔝🔚🔙🔪🧠🏰🏰 Καλή ανάγνωση!! Πολλούς ασπασμούς!!

Review # 2 was written on 2014-06-24 00:00:00 Kelly Kennedy "You misinterpret everything, even the silence." If this was Homeros, the castle would be unattainable Ithaka. If it was Borges, it would be a labyrinthine library full of books one can't read. If it was Freud, it would be a nightmare in which the dreamer tries to reach a nonexistent goal. But it is Kafka, and therefore it is a bit of all those stories, told in a meticulously described fog. As a symbol of life, it is depressing, and it leaves the reader to ponder what is worse: spending one's time fruitlessly trying to get access to the castle, or actually achieving the goal? Life is what is happening in the meantime.