Reviews for Love's Labour's Lost

The average rating for Love's Labour's Lost based on 2 reviews is 4 stars.

Review # 1 was written on 2007-05-12 00:00:00 Rae Howry It could be argued that one of the themes of Shakespeare's plays is the glories and failures of language itself. If so, it is truer of Love's Labor's Lost than of any other play in the canon. The courtiers, both in their sparring and wooing (and it is often difficult to tell which is which) engage in so much wordplay that they confuse each other and themselves. The comic characters also engage in continual wordplay, each specific to his stock type: fustian braggadocio, pedantic latinate quibbling, malapropism, etc. Excess of language piles upon excess of language, obscuring the genuine romantic interest these young people have in each other, until plain-spoken death--in this case, a courtier in a black suit--enters and interrupts their idle chatter, bringing the play to an abrupt conclusion. And, as Hamlet would say, "The rest is silence."

Review # 2 was written on 2019-07-02 00:00:00 Tracie Duskin Love's Labour's Lost, William Shakespeare Love's Labour's Lost is one of William Shakespeare's early comedies, believed to have been written in the mid-1590's for a performance at the Inns of Court before Queen Elizabeth I. It follows the King of Navarre and his three companions as they attempt to swear off the company of women for three years in order to focus on study and fasting. Their subsequent infatuation with the Princess of France and her ladies makes them forsworn. In an nontraditional ending for a comedy, the play closes with the death of the Princess's father, and all weddings are delayed for a year. The play draws on themes of masculine love and desire, reckoning and rationalization, and reality versus fantasy. عنوانها: «تلاش بیهوده عشق: نمایشنامه»؛ «رنج بیهوده عشق»؛ نویسنده: ویلیام شکسپیر؛ تاریخ نخستین خوانش: سال 1977میلادی عنوان: تلاش بیهوده عشق: نمایشنامه؛ نویسنده: ویلیام شکسپیر؛ مترجم علاءالدین پازارگادی؛ تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، 1356؛ در ذو و 211ص؛ چاپ دیگر تهران، علمی فرهنگی، 1396؛ در 117ص، و هجده صفحه، شابک 9786001215476؛ موضوع نمایشنامه های کلاسیک از نویسندگان بریتانیایی - سده 16م عنوان: رنج بیهوده عشق؛ نویسنده: ویلیام شکسپیر؛ مترجم: فریده مهدوی دامغانی، تهران، اهواز، 1378، در 160ص؛ شابک: 9646581137؛ نمایشنامه‌ ی کمدی «درد بیهوده عشق (تلاش بیهوده عشق)» اثر «ویلیام شکسپیرِ» بیهمتاست، که در حدود سالهای 1590میلادی تا 1592میلادی، نگاشته شده‌ است؛ «شکسپیر» شناسان، همگی از این نمایشنامه، به عنوان نخستین کمدی ایشان، یاد می‌کنند.؛ ماخذی برای این اثر شناسایی نشده‌، نمایش در پنج پرده تدوین شده، و دارای هفده شخصیت، و تعدادی سیاهی لشکر است.؛ شخصیت‌های اصلی نمایش: «فردیناند: پادشاه ناواره، که تصمیم گرفته‌ است دربارش را به آکادمی علم و دانش تبدیل کند.»؛ «پرنسس فرانسه: دوشیزه‌ ای با نجابت، و طبعی شاهوار، که هنگام رخداد نمایش، به عنوان سفیر ویژه‌ ای از فرانسه مهمان شاه است.»؛ «سر ناتانائیل: کشیشی طفره رو»؛ «مرکاد: یک قاصد»؛ «بردن، دوماین و لانگاویل: دوستان و ملازمان شاه»؛ «روزالین: هرزه‌ ای با جبین همچون مخمل، از ندیمه‌ های پرنسس»؛ «ماریا»؛ «کاترین»؛ «بویه»؛ «کاستارد»؛ «آنتونی دال»؛ «دون داریانو دو آرمادو»؛ «ماث»؛ «ژاکوئنتا»؛ «هولوفرنس»؛«دو هنرمند»، «نجیب زادگان دربار»، «یک جنگلبان»، و«پیشکاران».؛ مکان رخدادهای نمایشنامه: یک سرزمین پادشاهی کهن در «شمال اسپانیا»، و «جنوب فرانسه»، به نام: «ناواره» است.؛ «فردیناند پادشاه ناواره» ناگهان اراده کرده‌ است، که به جای تفریحات معمولی و همیشگی درباری، کاخ خود را، به صورت آکادمی، برای کسب علم و دانش، درآورد.؛ در مجلس عیشی که در کاخ برگزار می‌شود، سرانجام میعاد بسته می‌شود، که در مدت سه سال، مردان دربار، جز مطالعه، و روزه گرفتن، و تنها سه ساعت خواب در شبانه روز، کار دیگری انجام ندهند؛ و از همه مهمتر با هیچ زنی نیز حرف نزنند...؛ تاریخ بهنگام رسانی 12/05/1399هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی