Reviews for Silas Marner

The average rating for Silas Marner based on 2 reviews is 3.5 stars.

Review # 1 was written on 2015-02-03 00:00:00 Thomas Steele Dear Ms Park, I finally finished reading Silas Marner. Yes, I know you assigned it during my sophomore year in high school, but I didn't finish it until this past February. I know I passed the test you gave us on the story and I even made a passing grade on the paper that I wrote about the story. But I have to confess that it was Jake D.'s Classic Illustrated Comics version of the story that allowed me to make those grades. Poor Jake. Even after reading the comic book from cover to cover he still failed both assignments. Since I'm confessing and apologizing I suppose I should add one more thing. I'm sorry you caught me that day in class reading a paperback copy of Erskine Caldwell's God's Little Acre that I had tucked inside my lit book when I was supposed to have been reading about Silas. Now there was a writer. Erskine Caldwell, I mean. He could tell a story and, unlike Silas Marner, things happened in his books. I had just gotten to a really interesting scene in this one when you caught me, the one with Darlin' Jill and the albino in the boat. I can still see your hand dart across my shoulder and snatch the book away. And then with everybody in the class looking, and while you held the book between your thumb and forefinger like it was a dead mouse, you looked at me and said one word, "Trash." Boy, was my face red. I never did know if you were talking about the book or me -- or both. But in my defense, neither I nor any other fourteen-year old boy should have been required to read Silas Marner, unless, of course, the goal was to instill a hatred of reading. I say this as someone who always loved to read from the time that he first learned to read. Discounting comic books, poor old Jake, on the other hand, despised reading and had never read an entire book in his whole life. He might have been enticed to read about the Three Musketeers or Robin Hood or Huck Finn, but never Silas Marner. One of the problems that I had at first with the story was the fact that you told us that the author's name wasn't really George Eliot. I remember thinking that I didn't blame him for not using his real name. I wouldn't have either. But then you told us that George's real name was Mary Ann Evans! Well, as far as I was concerned that made George a lot more interesting than Silas. I also remember you telling us that Eliot/Evans' most famous quote was: "It is never too late to be what you might have been." Even at age fourteen, I found that to be profound and inspiring, much more so than the few pages I read in Silas Marner. But I recently discovered that the quote does not appear in anything that she wrote and that there is no evidence that she ever said it. I am no longer inspired, just disappointed. But, as I say, I finally read the whole story. Here's my review: "It was better than I expected." By the way, if you read my copy of God's Little Acre, the one you never returned, I bet you found it to be better than you expected. Your former student, Howard

Review # 2 was written on 2010-10-09 00:00:00 Dustin Yeager (875 From 1001 Books) - Silas Marner, George Eliot Silas Marner: The Weaver of Raveloe is the third novel by George Eliot, published in 1861. An outwardly simple tale of a linen weaver, it is notable for its strong realism and its sophisticated treatment of a variety of issues ranging from religion to industrialization to community. The novel is set in the early years of the 19th century. Silas Marner, a weaver, is a member of a small Calvinist congregation in Lantern Yard, a slum street in Northern England. He is falsely accused of stealing the congregation's funds while watching over the very ill deacon. Two clues are given against Silas: a pocket knife, and the discovery in his own house of the bag formerly containing the money. There is the strong suggestion that Silas' best friend, William Dane, has framed him, since Silas had lent his pocket knife to William shortly before the crime was committed. Lots are drawn in the belief - shared by Silas - that God will direct the process and establish the truth. However Silas is proclaimed guilty. The woman Silas was to marry breaks their engagement and instead marries William. With his life shattered, his trust in God lost and his heart broken, Silas leaves Lantern Yard and the city for a rural area where he is unknown. Marner travels south to the Midlands and settles near the rural village of Raveloe in Warwickshire, where he lives isolated and alone, choosing to have only minimal contact with the residents. He throws himself into his craft and comes to adore the gold coins he earns and hoards from his weaving. One foggy night, the two bags of gold are stolen by Dunstan ("Dunsey") Cass, a dissolute younger son of Squire Cass, the town's leading landowner. Silas then sinks into a deep gloom, despite the villagers' attempts to aid him. Dunsey immediately disappears, but little is made of this by the community because he had vanished several times before. ... عنوانها: «سیلاس مارنر»؛ «بافنده تنها»؛ «سایلاس مارنر قصه مرد بافنده»؛ نویسنده: جورج الیوت؛ تاریخ نخستین خوانش: ماه نوامبر سال 2006میلادی عنوان: بافنده تنها - سیلاس مارنر؛ تهران، نیل، 1349؛ در 86ص؛ برای جوانان با عنوان: سیلاس مارنر؛ موضوع داستانهای نویسندگان بریتانیایی - سده 19م ترجمه سیروس نویدان، تهران دنیای نو، 1369؛ در 341ص؛ چاپ دیگرتهران، صبحدم؛ 1371؛ چاپ دیگر: 1380؛ ترجمه محمد عبادزاده کرمانی، تهران، قصه جهان نما، 1371، در 144 ص؛ چاپ دیگر: دنیای مطبوعات، 1372؛ چاپ دیگر: جهان نما، 1375؛ چاپ دیگر تهران، هزار و یکشب، 1379؛ در 144ص؛ ترجمه ناهید کاشانیان، تهران جانزاده، 1375 در 96ص؛ با عنوان: سایلاس مارنر قصه مرد بافنده: مترجم: رضا رضایی؛ تهران، نشر نی، 1395؛ در 272ص؛ داستان درباره ی یک بافنده ی کتان، به نام «سایلس مارنر» است؛ «سایلاس مارنر» شاهکار دیگری از «جورج الیوت»، آفرینشگر «میدل مارچ» است؛ داستان مردی است همنام همین کتاب، که در کلبه ای کوچک، در کناره های دهکده ای به نام «ریولو»، در «انگلستانِ» نخستین سالهای سده ی نوزدهم میلادی، زندگی و کار میکند؛ «سایلاس» در آغاز بازگویی داستان، چهل ساله است، پانزده سال پیشتر، از شهری دور در شمال، به اینجا کوچیده، و کسی چیزی از بگذشته هایش، نمیداند؛ همسایگان «سایلاس»، او را مردی مرموز، و گاهی به برهان دانسته هایش، از ویژگیهای برخی گیاهان دارویی، جادوگر میدانند؛ بچه ها از او میترسند؛ «الیوت»، داستان را با نمایی دور، از سینه کش تپه ها، و گذرگاهها، و به شکلی دل انگیز، که از شگردهای ایشانست، آغاز میکنند، سپس به کلبه ی «سایلاس»، که صدای دستگاه پارچه بافی، هماره از آن به گوش میرسد، نزدیک میشوند، و سپس از نمایی نزدیک، به خود ایشان میپردازند؛ «سایلاس»، برخلاف اهالی آن دیار، که همگی سبزه رو، و گندمگون هستند، مردی رنگ پریده، با چشمانی درشت، ورقلمبیده، و نزدیک بین است؛ او گهگاه، دچار حالتی خلسه مانند، میشود، که مدتی نسبتا دراز، دوام میآورد، و در همان زمان، فرآیند پویای او را با جهان بیرون را میبُرَد؛ در یکی از فلاشبکهای داستان، به بگذشته های پیش از زمان بازگویی داستان، روشن میشود «سایلاس»، در شهر خویش، از کادرهای کوشای یکی از گروههای برادری مذهبی بوده است، و در آنجا، در اثر دسیسه ی نزدیکترین دوستش، متهم به دزدی، و ناگزیر از ترک یار و دیار خویش شده است؛ بگذشته ی «سایلاس»، و باورهای دینی برخی اشخاص گرداگرد داستان، که خانم «وینتروپ» یکی از مهمترین، و دوست داشتنی ترین آنهاست، این امکان را برای «الیوت»، که پژوهشها، و نگاشته هایی، در زمینه ی «مسیحیت» داشته، فراهم میکند، تا در درازای داستان، به نحوی چشمگیر، از عبارات، تمثیلها، و قصه های عهد کهن و تازه، سرراست، یا از راه اشاره به آنها، سود جوید؛ نزدیکی «سایلاس»، با اهالی ده، تنها به گرفتن سفارش بافت پارچه، و دریافت دستمزد، در برابر انجام آن خلاصه میشود؛ او به نسبت هزینه های اندک زندگی فقیرانه ی خویش، درآمد خوبی دارد، که بیشتر آنرا پس انداز میکند؛ تنها دلخوشی او در زندگی، اینست که شبها سکه های طلا، و نقره ی پس اندازش را، که ناشیانه، در جایی در کف خانه پنهان کرده، درمیآورد، و با شوقی شادمانه، در ستونهایی رویهم میگذارد؛ همه چیز آنچنان است که هست، تا آنکه، در آستانه ی جشن کریسمس سال پانزدهم حضور «سایلاس» در «ریولو»، رخدادی به گویش «الیوت» سرنوشت «سایلاس» را، با همسایگانش در هم میآمیزد؛ و آن رخداد چیزی نیست، جز به سرقت رفتن کل پس انداز او، توسط شخصیکه برای خوانشگر آشنا، اما برای اشخاص داستان ناشناس است سرقتی که از «سایلاس» میشود، حس همدردی همسایگان را، نسبت به او برمیانگیزد؛ «سایلاس» اما، هنوز از مردم گریزان است، و بدتر از پیش، در حالتی از ناامیدی، و حیرت همیشگی بسر میبرد، تا آنکه در آستانه ی کریسمسی دیگر، و در زمانیکه یکی از آن حالات خلسه، او را فرا گرفته، به گویش حضرت «حافظ»: ستاره ای میدرخشد و ماه مجلس و انیس و مونس دل رمیده ی او میشود؛ این ستاره، دخترکی یتیم، خردسال، و زیباست، که «سایلاس»، همو را به فرزندی میپذیرد، و نام مادر و خواهر محبوب درگذشته ی خویش، «هیپزیا» (اپی) را بر او میگذارد؛ نقطه ی اوج داستان، ورود «اپی»، به زندگی «سایلاس» است؛ «الیوت» که خود، تجربه ی سرپرستی مادرانه، و عاشقانه ی فرزندان شریک زندگی اش، «جورج هنری لوئیس» را داشته، تمثیل جالبی را، برای بیان اثر شگرف این حضور معصومانه، در زندگی «سایلاس»، برگزیده است نقل از متن: «در روزگاران قدیم، فرشتگانی بودند که میآمدند، و دست کسانی را میگرفتند، و آنان را از شهر هلاک خارج میکردند؛ امروزه دیگر فرشتگان سپیدبال را نمیبینیم، اما هنوز کسانی از هلاک و هلاکت خارج میشوند...؛ دستی در دستشان قرار میگیرد که آنان را مهربانانه به وادی آرامش و نور میکشاند، به گونه ای که دیگر به پشت سر نمینگرند؛ این دست شاید دست کوچک کودکی باشد»؛ پایان نقل از متن؛ تاریخ بهنگام رسانی 14/10/1399هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی