Reviews for Multiple scattering processes

The average rating for Multiple scattering processes based on 2 reviews is 3 stars.

Review # 1 was written on 2015-04-18 00:00:00 Mike Taylor In this very short book (100 pages + lots of white space + lots of references and notes), Bernard Lewis gives a summary of the historical context of slavery as institution and the concept of race in the Middle East. I don't like Lewis' endless nuancing and he seems to be walking on egg shells all the way through. Yet, he has a tough nut to crack. As he himself comments in the last chapter, there has been a lot of myth making regarding the notions of race and slavery in the Middle East. Mainstream notions have focused on the comparitively mild form of slavery in muslim lands. The problem with this idea is that these reports were written by (mostly) white men with an agenda. As Lewis notes, islam has been used ever since the eighteenth century by intellectuals to criticize Christianity and Western culture. Intellectuals like Alfred von Kremer and Snouck Hurgronje wrote about slavery, but compared this to the American slavery. Western countries have a bad rep when it comes to slavery, but this seems only part of the story. The focus of the American slave trade was economic: slaves had to work for masters on plantations. In other words: free labour with all the horrors that came with it. Yet, travelers to the East remarked, in muslim lands slaves seemed to be better off: they had to work in households of muslim slave owners and even though their journey to their new owners might be dangerous, once there they were better off than the American house slaves (let alone the plantation slaves). According to Lewis this is partly misinformed research and partly myth making. Black slaves were deemed second class citizens (even when muslims themselves) and were excluded from almost all the social positions that mattered. Muslim families didn't accept their daughters marrying black men; marriage between muslim men and black women was slightly more accepted, albeit still a taboo in general. So people like Hurgonje simply selectively overstepped the fact that there was racism and slavery in islam. And besides, they wrote on account of very selective and biased experiences. There WERE huge swaths of land (for example Southern Iraq) where black slaves had to work in gold or salt mines. This was, looking at the environmental conditions, an even more brutal fate than the North American plantation slaves had to suffer. Lewis remarks that one of the reasons one encounters such few black muslims in modern day society, is - besides their social exclusion - the fact that the extermination rates and death tolls were immense. To put the facts bluntly: 1.5-2 times more African (black) slaves have been acutioned off in the islamic world than the Western countries transported to the America's. The word 'slave' derives from the slavic peoples (i.e. slav people) - the first victims of muslim slave raids on European shores during the Dark Ages. When Europe became more powerful (during the Middle ages), the islamic world gradually turned more and more to sub-Saharan Africa for their slaves. Nevertheless, white slaves were sold for more money than black slaves, perfectly illustrating muslim bigotry to blacks. The fate of these black slaves was horrible. If you were a man, you would be either working yourself to death in the salt mines or get your balls (and sometimes your dick) chopped off in order to guard the harem of a powerful muslim man. If you were a woman, well, we all know what the term concubine or house maid stands for... There's more nuance than this, but this oversimplifying helps get the point across. Muslim slavery is - on scale as well as on atrocities - on a par with the European-American slave trade. The fact that even in the 1970's slavery was still an institution in islamic countries (like Mauritania), while Western countries abolished slavery in the 19th century, is illustrating to the islamic attitude towards slavery. I think this story needs to be told more - especially in Western countries where black rights activists act like slavery is a white man's concept. Slavery has been a human insititution ever since humanity started to live in societies; Western European whites were the first one to officially abolish this institution and to actively prevent it from happening throughout the world. Lewis' book is an important argument in the fight for reason against progressive liberals, neo-marxists and other activists. The moral of the story is told by Lewis on one of the last pages of his book: "The myth of Islamic racial innocence was a Western creation and served a Western purpose. Not for the first time, a mythologized and idealized Islam proved a stick with which to chastise Western failings. [...] In the same way, the myth of total racial harmony in the Islamic world appears to have arisen as a reproach to the practices of white men in the Americas and in Southern Africa, beside which indeed even Islamic realities shone in contrast. [...] That the myth has survived and been taken up enthousiastically in our time is due, I think, to another factor, to what might be called nostalgia for the white man's burden. The white man's burden in Kipling's sense - the Westerner's responsibility for the peoples over whom he ruled - has long since been cast off and seized by others. But there are those who still insist on maintaining it - this time as a burden not of power but of guilt, an insistence on responsibility for the world and its ills that is as arrogant and as unjustified as the claims of our imperial predecessors." - Bernard Lewis (pp. 101-102) Why is this important anno 2017, with all the social justice movements, third wave feminism, genderneutral politics and black rights activisms that are ransacking our Western societies? Once again, Lewis answers this perfectly: "My point is not to set up a moral competition - to compare castration and apartheid as offenses against humanity or to argue the relative wickedness of Eastern and Western practices; it is rather to refute the claims of both exclusive virtue and exclusive vice and to point to certain COMMON FAILINGS of our COMMON HUMANITY." (p. 99) (My capslock notations) All the above mentioned activist movements depart from the same assumption that there is one group that dominates all the others - usually it's common white men with their monopoly on power. The problem with this notion is that it is as racist to claim white men have white privilege as to claim that black people are sexually promiscuous and hence bad parents (to take just two of the more commonly used examples). 'Black lives matter' is as racist a movement as the Klu Klux Klan is. And this applies to all the above mentioned movements: contemporary feminism is more sexist than most of contemporary (white) men. The moral of the story is we should look at our common humanity instead of falling into the trap of groupthink.

Review # 2 was written on 2020-07-06 00:00:00 Bret Fenske De auteur van dit boek is de Brits-Amerikaanse historicus en oriëntalist Bernard Lewis (1916-2018). Hij was gespecialiseerd in het Midden-Oosten, het Ottomaanse Rijk en de islam. Dit boek is een bewerking en uitbreiding van een eerder boek van hem, 'Race and Colour in Islam' (1971). Naar aanleiding van een Franse vertaling hiervan later vond hij dat enkele correcties nodig waren, evenals uitbreidingen omdat hij begreep dat het thema 'racisme en huidskleur' het best kon onderzocht worden m.b.t. de kwestie van de slavernij. Zijn onderzoek leverde dan dit boek uit 1990 op. Zoals bekend hebben slavenhandel en slavernij in de islamitische wereld bestaan van voor de Transatlantische slavenhandel tot lang na de afschaffing van slavernij in de westelijke wereld. In de tijd van Mohammed was slavernij een gewone zaak, zoals elders in de ons gekende wereld. Het verwondert dan ook niet dat de koran slavernij niet als problematisch behandelt. Wel zou in de pre-islamitische tijd en in de tijd van Mohammed geen negatieve connotatie bestaan i.v.m. een donkere huidskleur. Het was niet ongewoon dat Afrikaanse vrouwen, in het bijzonder uit Ethiopië, huwden met Arabieren. Volgens de koran is er geen reden tot discriminatie op dat vlak omdat iedereen gelijk was 'in de ogen van Allah'. Maar er is een groot verschil tussen theorie en praktijk. Bernard Lewis onderzocht talrijke teksten die tot ons gekomen zijn sinds het begin van de islam. Hij stelt zo vast dat er wel degelijk een negatieve connotatie gehecht werd aan een donkere huidskleur en dat zwarten gediscrimineerd werden. Op het vlak van slavenhandel werd er zowel in blanke als zwarte slaven gehandeld. Blanken werden bijvoorbeeld in het Ottomaanse rijk verhandeld, zij waren meestal door Tataren uit de Krim gekidnapt uit (het huidige) Oekraïne. Daarnaast was er de handel in zwarte slaven uit Afrika, die meestal over land aangevoerd werden. Dat betekende in de praktijk karavanen die vele dagen of weken lang doorheen onder meer woestijnen trokken. Door een gebrekkige bevoorrading aan water en voedsel overleefden velen deze uitputtende tocht niet. De handel in blanke slaven viel zo goed als stil nadat de Russen de Krim veroverden. De handel in de zwarte slaven ging door tot in de twintigste eeuw. Uit documenten en verslagen vernemen we dat blanke slaven meestal meer geld waard waren dan zwarten. Zwarten werden in vele documenten als lelijk en inferieur bestempeld. Een bijzondere kwestie is het verhaal van de eunuchen: dezen werden op jonge leeftijd (8 à 12 jaar) gevangen genomen en ontdaan van testikels en penis. Deze operatie verliep uiteraard niet op medisch verantwoorde manier. Sommigen stierven dan ook ten gevolge van de operatie. De overlevenden waren meer geld waard dan andere slaven, ze werden ingezet als bewaker van harems. Er bestonden zowel blanke als zwarte eunuchen. Uit vele documenten blijkt dat de slavenhandel vele slachtoffers maakte door de uitputtende reizen. Eens de slaven hun bestemming bereikten, werden ze - alles in acht genomen - menselijk behandeld, zeker als ze een huishoudelijke taak kregen. Blijkbaar behandelden Turken hun slaven beter dan Arabieren. De sharia bevat naar verluidt ook wetgeving die tot in zekere mate slaven beschermt, maar zoals gezegd : er is een verschil tussen theorie en praktijk. Moslims mochten hun slaven niet mishandelen, daarom werd de praktijk van bijvoorbeeld de eunuch-operatie uitgevoerd door derden, niet door moslims. Maar deze mishandeling gebeurde wel op vraag van moslims. Moslims zelf mochten niet tot slaaf gemaakt worden door andere moslims, maar in de praktijk werden soms zwarte Afrikanen die zich tot de islam bekeerd hadden, toch in de slavernij gebracht. Sinds de negentiende eeuw heeft de Arabische en Turkse slavernij het aureool van "een goede behandeling" gekregen en ontstond het beeld van raciale gelijkheid in de islam. Dat komt omdat een aantal verslagen van reizigers het vergelijk maakten met de mensonterende praktijken en het racisme in Noord- en Zuid-Amerika. Daar werd de slavernij dan wel in de negentiende eeuw afgeschaft, maar bleven zwarten zo goed als rechteloze en achtergestelde burgers. Bernard Lewis concludeert wel dat deze positieve kijk op de slavernij en de zogenaamde raciale gelijkheid in het Midden-Oosten grotendeels een mythe is.