Reviews for Philosophical Hermenutics and Literary Theory

The average rating for Philosophical Hermenutics and Literary Theory based on 2 reviews is 4.5 stars.

Review # 1 was written on 2015-08-29 00:00:00 Rodrigo Cunha هرمنوتیک فلسفی و نظریه ادبی یا «مروری بر آثار گادامر در گستره هرمنوتیک» بهترین کتاب فارسی بود که تا کنون درباره محتوای هرمنوتیک خوانده ام جوئل واینسهایمر، نویسنده این کتاب، از یک سو مترجم حقیقت و روش گادامر و بسیاری از مقالات و آثار او به زبان انگلیسی است، و از طرف دیگر آثار متعددی درباره نظریه و نقد ادبی دارد کتاب از 6 فصل اصلی تشکیل شده که هر یک مسائل بسیار مهمی از هرمنوتیک فلسفی را به نحوی دقیق و قابل تامل بررسی می کند: ر بخش اول، مروری مقدماتی است درباره تاریخ هرمنوتیک، ازشلایرماخر تا ریکور که هرچند تکراری است اما حاوی نکات بدیع و منظری مرتبط با باقی کتاب است بخش دوم و سوم، به «وجه فلسفی هرمنوتیک فلسفی» پرداخته و نشان می دهد، چگونه می توان فهم هرمنوتیکی درباره جهان را به نحوی انتقادی از نقد سوم کانت بیرون کشید بخش چهارم کتاب نشان می دهد که فهم به معنای هرمنوتیکی، فهمی است به مثابه استعاره که از قضا در نگاه گادامر، ریکور و دریدا، اهمیت زیادی دارد. وایسهایمر در این بخش به وضوح وامدار مفصل بندی ریکوری است، اما با کمال تعجب در ابتدای بخش، تنها به نقدی تقلیل گرایانه درباره نگاه ریکور بسنده می کند و تا آخر فصل که استعاره را به مثابه تنش «است» و «نیست» ترسیم میکند و جمع تفاوت و یکسانی را در آن نشان میدهد هیچ اشاره ای به ریکور، که در کتاب «استعاره زنده» اش عین این تعابیر را دارد نمیکند! ر بخش پنجم ، بخشی بسیار عمیق است به نام «واژه نشانه نیست» که درک گادامر از زبان را شرح میدهد و آن را مقابل درک ساختارگرایان، به ویژه خود سوسور قرار میدهد و سر انجام، بخش ششم، بخشی است درباره مقابله متن کلاسیک و متن اصیل که به مقابله متن ادبی و متن مقدس ختم میشود و از آنجا به مقابله حقیقت و قدرت راه میبرد که البته در تمام این مراحل سعی در نشان دادن راه حل دیالکتیکی هرمنوتیک فلسفی دارد هرمنوتیک فلسفی و نظریه ادبی، درمجموع کتاب بسیار دقیقی است که جدا از فهم درستی که درباره هرمنوتیک فلسفی ارائه میدهد، شعارهای کلیشه ای زیادی را هم به تعابیر دقیقشان باز میگرداند؛ از جمله این جمله گادامر که «هستی ای که به فهم در می آید زبان است» یا این جمله دریدا که «هستی در-خود-متفاوت و فی نفسه دارای انشقاق است» و یا تمایز معروف سوسور درباره زبان و گفتار و اینکه «گفتار برای زبان عرَضی است» ر فصل چهارم و پنجم این کتاب، به تنهایی ارزش پنج ستاره کامل را داشت

Review # 2 was written on 2017-11-24 00:00:00 Gregory Gritton آن‌چه خواندن این کتاب را با وجود دیگر کتاب‌های ترجمه‌شده در زمینه‌ی هرمنوتیک موجه می‌سازد توجه ویژه‌ی واینسهایمر به گادامر است. نویسنده نشانه‌بودن / نبودن واژه، یا قرائت گادامر از فهم به‌سان استعاره را به دقت و با حوصله شرح می‌دهد. هم‌چنین از زیبایی‌شناسی کانت و تاثیرش بر گادامر می‌گوید. در آخر هم مسأله‌ی آثار کلاسیک را مطرح می‌کند اگر دو فصل اول کتاب را با توجه به کتاب‌های موجود در بازار جایگزین‌پذیر بدانیم، باقی فصول در بین کتاب‌های ترجمه‌شده بی‌شک ممتاز و یکتا خواهند بود