Reviews for Psalm at journey's end

The average rating for Psalm at journey's end based on 2 reviews is 4.5 stars.

Review # 1 was written on 2021-03-21 00:00:00 Molly Mills Sa svakim približavanjem aprila, mene uhvati želja da iznova čitam o „Titaniku“ i njegovom usudu. Da pisac nije ovoliko dobar pripovedač, celokupni utisak bi bio mnogo slabiji, budući da je roman nekako nekoherentan i sekvence su vrlo labavo povezane. Opis na zadnjim koricama kaže da je radnja smeštena na „Titaniku“ i da su protagonisti petorica (od sedmorice) muzičara – Englez, Rus, Nemac, Austrijanac i Italijan, koji su bili angažovani tamo kao brodski muzičari. Sve je to lepo, osim činjenice da je pisac o samom „Titaniku“, ulozi muzičara i čitavoj atmosferi neumitne smrti ispričao malo, na možda tek pedesetak strana od 515 koliko broji roman. Potku romana, zapravo čine četiri sasvim nezavisne životne priče i pismo ispovesti petog muzičara. Svi su različite dobi – najstariji bi najmlađem mogao biti deda po godinama, ali zajedničko svoj petorici jesu teskobne životne priče i talenat koji ih je spasio. Hansen na vrlo pitak i uzbudljiv način upoznaje čitaoca o lepotama, gadostima i porocima Londona s kraja XIX i početka XX veka, momačkim uličnim tučama i odrastanju u visokom društvu kome je pripadao šef orkestra Džejson Kaurd koji je rano ostao siroče i čitav život proveo boreći se za goli život, konstantno se uplićući u sve veće dugove. Druga životna priča Nemca pod pseudonimom „Spot“ odnosila se na njegovu sklonost ka kokainu, koja ga je dovela do ruba egzistencije i života, od čega ga je spasao iznenadni poziv da bude brodski muzičar. Najmlađi David, austrijski Jevrejin, na brod je dospeo pobegavši od ljubavnih jada koje je ostavio u rodnom Beču. Italijan Petronijus boluje od šizofrenije, egzacerbirane kako su godine prolazile, i svoj talenat za muziku pripisivao je umišljenom duhu koji je „stanovao“ u njegovom kontrabasu i, po njegovom ubeđenju, zapravo, umesto njega svirao instrument. Pisac je, koristeći stvarne podatke o Titaniku, jako slikovito i lepo opisao samu atmosferu i žovijalnost ukrcavanja na isti, ali je ideju pomalo ugušio ovim nezavisnim životnim pričama koje nije najbolje uspeo da poveže zajedničkom sponom. Bez obzira na obim, roman se čita silovito brzo i razonodi čitaoca.

Review # 2 was written on 2010-06-14 00:00:00 Riccardo Caranci I was not able to put this book down. It captured me from the start, held me tight until the unevitable ending and left me crying with that odd sense of satisfaction that a really good story can evoke. These life stories, even if fictional, were moving and interesting. The author isn't trying to influence me with cheap tricks, but rather let's the characters tell their story and the reader decide how to feel about it. I have nothing but love for this book.