Dead Book

The Dead, James Joyce

The Dead, is the final story in the 1914 collection Dubliners, by James Joyce. The other stories in the collection are shorter, "The Dead" is long enough to be described as a novella.

The story of a music-loving family on Christmas Eve and at a party. At the party, Gabriel is an educated man, teacher and columnist, the literary columnist of the newspapers. And his handsome woman, Greta, has a special role. The description of the party, from the arrival of the guests, and the shaking of the clothes and the snow on the hats and shoulders, to the arrangement of the plates, and the type of food and drink and the cutlery, and from the two-person to multi-person dances, the conversations between the guests. All and sundry, meticulously and masterfully, and very skillfully written.

The beauty of the story lies in the conversations of the guests, which introduce the reader to the city of Dublin, and the atmosphere of those days, and to the artistry, and art-friendliness of its people, and to the "streets," "sculptures," "chariots," and the raging warmth of emotions.

Young people get acquainted; The reader feels that Dublin is the beginning of the twentieth century, and welcomes the great "Italian" singers with the passionate youth of Dublin. The story is rightly called "the dead" because it tells of family members, friends, artists, musicians, and singers of the recent past, until a flip pulls the story in a special direction.

تاریخ نخستین خوانش: روز بیست و هشتم ماه ژوئن سال 2005میلادی

عنوان: مردگان؛ نویسنده: جیمز جویس؛ مترجم: مجید امین موید؛ تهران، اشاره، 1383؛ در 83ص؛ ویراست دوم در 100ص؛ 1395؛ شابک 9789645772435؛ موضوع: داستانهای نویسندگان ایرلندی - سده 20م

عنوان: مردگان؛ نویسنده: جیمز جویس؛ مترجم: علیرضا متین نیا؛ مشهد، سخن گستر، 1389؛ در 228ص؛

داستان «مردگان»، شرح یک میهمانی در شب «کریسمس»، در «دوبلین ایرلند» است، نویسنده درون شخصیتها را میکاوند، فضای بیرون مجلس را وصف میکنند و به درون و روان زن و شوهری نفب میزنند؛ آخرین داستان داستانهای کتاب «دوبلینیها» اثر «جیمز جویس» است

داستان خانواده‌ ای دوست‌دار موسیقی، در شب «کریسمس» و در یک مهمانی است؛ در مهمانی، «گابریل» مردی درس خوانده، آموزگار و ستون نویس، ستون ادبی روزنامه هاست؛ و زن خوش‌ تیپ او «گرتا»، نقش ویژه‌ ای دارد؛ شرح مهمانی، از ورود مهمان‌ها، و لباسها و برف روی کلاه‌ها و شانه‌ ها را تکان دادن، تا طرزَ چیده شدن بشقاب‌ها، و نوع غذاها و نوشابه‌ ها و کارد و چنگال‌ها، و از رقص‌های دو نفره، تا چند نفره، گفتگوهای میان مهمان‌ها، همه و همه، با موشکافی و استادانه، و بسیار ماهرانه نگاشته شده است؛ زیبایی داستان، در گفتگوهای مهمانان است، که خوانشگر را، با شهر «دوبلین»، و فضای آن روزها و با هنرپروری، و هنردوستی مردمانش، و با «خیابان‌ها»، «مجسمه‌ ها»، «درشکه‌ ها» و گرمای رشگ‌ برانگیز احساسات جوان‌ها، آشنا می‌کند؛ خوانشگر احساس می‌کند، که در «دوبلین» آغاز سده بیستم میلادی است، و همراه با جوانان پرشورِ «دوبلینی» از آوازخوانان بزرگ «ایتالیایی» پیشواز می‌کند؛ داستان به درستی «مردگان» نامیده شده، چرا که در داستان از رفتگان خانواده، و دوستان، و هنرمندان، و موسیقی‌دانان، و آواز خوانان بگذشته‌ های نزدیک، یادی می‌شود، تا اینکه تلنگری، داستان را به جهت ویژه‌ ای می‌کشاند؛

تاریخ بهنگام رسانی 27/10/1399هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی