Comrade Loves of the Samurai Book

Japonya'da savaşların son bulduğu Tokugawa Dönemi'nde(1603-1867) edebiyatta hafif bir geçişle değişikler yaşanmiştır. Öncelikle gelenekselliğe bir dönüş ve Konfüçyusçu bir anlayış hakim olmaya başlamıştır. Bu dönemin edebiyatında cinsel hikayelerin anlatımında bir rahatlama yaşandığı ve gerçeklikten doğan cinsel öykülerin yazıya aktarıldığı bilinmekte. Hatta erotik manganın ilk örneklerininde bu dönemde ortaya koyulduğu iddia ediliyor.

Bu dönemin içinde İhara Saikaku meydana çıkıyor. 1650'li yıllardan sonra yazmaya başlayan yazar günümüze ulaşan kült şair ve yazarlardan. Ancak o yıllarda yazınsal eser vermenin adabı günümüzdeki gibi değil elbette. Daha çok salt gerçekçi olan bu kitaplar, olanı aktarma ve kıssadan hisse verme çabası ile kaleme alınmış. Bu kitapta bu noktada önem kazanıyor.

Murathan Mungan kitaba yazdığı önsözde çok açıklayıcı ve güzel noktalara parmak basmış. 13 kısa öykünün olduğu bu kitabın elbette edebi yönü çok kuvvetli değil. Ancak belge tarihçisi bir bakış açısı ile bakıldığında çok önemli. Basitçe bu 13 öyküde samuraylar arasında yer alan eşcinsel aşklar konu alınmış. Aşk sözcüğünü özellikle kullandım zira eserine pornografiği geçin erotik olabilecek tarafı bile yok. Ancak samuray ve aşk sözcüğünü bir arada kullanmak bile oldukça iddialı. Zira samurayların savaşçı grubun en yüksek rütbesindeki, asil ve duygudan sıyrılmış insanları olarak tanımlanmıştır her zaman. Hetero bir aşk bile kendilerine sınırlandırılmışken eşcinsel bir aşk ve kendileri arasındaki bir aşk çok skandal gibi tınlamaktadır. Ancak belgeci bir anlayış ile yazan Saikaku'nun bunları kafasından uydurmadığı tarihi bir gerçektir. Zaten insanı olarak düşünüldüğünde ve tarihi olarak da incelendiğinde samuraylar arasında duygusal, cinsel ilişkilerin olmaması imkansız gibidir. Tapınma imgesi ile güçlenmiş, idealize edilmiş platonik aşklar aslında o dönem ki Japon ruhuna da çok uygundur. Saikuku'nun bu hikayeleri anlatırken, erken dönem batı edebiyatında olduğu gibi eşcinselliği trajik bir şey olarak görmemesi, hatta ailelerin desteklediği bir şey olarak göstermesi; tıpkı Osmanlı'da olan içoğlanlık gibi bir şeydir. Elbette İslam İmparatorluğu olan Osmanlı'dan çok daha ılımlı ve açık yaşanmıştır her şey Japonya'da. Osmanlı'da da olduğu gibi saklı tarih, gizli sosyal hayat çok önemlidir ve tarihin yanıltıcılığının da spesifik olarak en rahat görüldüğü noktalardandır.

Konuyu dağıtmazsam Toguva Döneminin en önemli şaiır ve yazarını okumak elbette güzel.

4/5