Exile's return Book

In the last part of this trilogy, since we have nothing else to do, we go to a distant continent to begin the story almost from scratch. In this beginning, we are again exploring the concept of repentance, whether a man after having done a great evil change camp, and whether the victims can forgive him. Whatever the case the adversary in the first two books, free of any magical effect, feels remorse for his crimes and is looking for a way to make good. Quite randomly, the way finds him and without realizing it he is called upon to undertake a mission that will result in the salvation of the universe. Until then, he will meet many wise men and supernatural creatures who will analyze theologically what exactly is what he has to do and what danger is lurking.

As with the second book, so with that, I can not say that I was excited about what I read. The book begins as an interesting adventure, a survival battle with the subject of repentance to put the reader in some thoughts. Afterwards, however, the magical element comes in a very steep way, and somewhere I got confused. Theological conversations then confused me even more, and when the story came to the end, I confess I did not understand many things. In other words, in this book we find an alternation of simplicity and complexity with these two sides having their problems. Of course, story is somehow interesting, but ... that's all. I rate it somewhere in the middle with enough lenience.

Στο τελευταίο μέρος αυτής της τριλογίας, αφού δεν έχουμε τίποτα άλλο να κάνουμε, πηγαίνουμε σε μία μακρινή ήπειρο για να ξεκινήσουμε την ιστορία σχεδόν από την αρχή. Σε αυτό το ξεκίνημα εξερευνούμε ξανά την έννοια της μετάνοιας, το αν, δηλαδή, μπορεί κάποιος αφού έχει κάνει μεγάλο κακό αλλάξει στρατόπεδο και το κατά πόσο τα θύματά του μπορούν να τον συγχωρήσουν. Όπως και να έχει ο αντίπαλος στα δύο πρώτα βιβλία, απαλλαγμένος από οποιαδήποτε μαγική επίδραση, νιώθει τύψεις για τα εγκλήματά του και ψάχνει έναν τρόπο να επανορθώσει. Εντελώς τυχαία ο τρόπος τον βρίσκει από μόνος του και χωρίς να το καταλάβει καλείται να αναλάβει μία αποστολή που από το αποτέλεσμα της θα κριθεί η σωτηρία του σύμπαντος. Μέχρι τότε θα συναντήσει πολλούς σοφούς ανθρώπους αλλά και υπερφυσικά πλάσματα που θα του αναλύσουν θεολογικά τι ακριβώς τι είναι αυτό που πρέπει να κάνει και τι κίνδυνος παραμονεύει.

Όπως και με το δεύτερο βιβλίο, έτσι και με αυτό, δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα με αυτά που διάβασα. Ξεκινάει το βιβλίο ως μία ενδιαφέρουσα περιπέτεια, μία μάχη επιβίωσης με το θέμα της μετανοίας να βάζει τον αναγνώστη σε κάποιες σκέψεις. Μετά, όμως, έρχεται το μαγικό στοιχείο με έναν πολύ απότομο τρόπο και εκεί κάπου μπερδεύτηκα. Στη συνέχεια οι θεολογικές συζητήσεις με μπέρδεψαν ακόμα περισσότερο και όταν μετά η ιστορία έφτανε προς το τέλος ομολογώ ότι δεν κατάλαβα και πολλά πράγματα. Με άλλα λόγια σε αυτό το βιβλίο συναντάμε μία εναλλαγή απλότητας και πολυπλοκότητας με τις δύο αυτές πλευρές να έχουν τα προβλήματά τους. Έχει, βέβαια, κάποιο ενδιαφέρον η ιστορία αλλά... ως εκεί. Το βαθμολογώ κάπου στη μέση με αρκετή επιείκεια.