C.G. Jung Letters, Volume 2: 1951-1961 Book

یونگ آدم درونگرایی بود. زندگی اش پرحادثه نبود، طوری که حوادث خارجی زندگیاش صرفاً نقاط عطفی به نظر می رسند که سلوک روحی او را به چند پهنه تقسیم می کنند. یونگ وجود خود را به یکسان وقف تجربه های درونی و پدیده های بیرونی کرد ـ و این دو برای او یکی بودند. او در رویدادهای آشکار و پنهان و نیز در رویدادهای بزرگ و کوچک معنایی می جُست. مشخصۀ اصلی اش شوخطبعی، مهربانی و نیز حساسیت زیاد بود. مانند آنتایوس، قهرمان اساطیری، از تماس با طبیعت بود که برای کارهای بزرگش نیرو می گرفت. برج و باروی تنهای خود را بر زمینی ساخته بود که خودش آن را شخم زده، پاک کرده، بذر افشانده و محصولش را درو کرده بود. به حرکات گیاهان و جانوران، باد، ابرها و ستارهها دقت می کرد؛ آتش می ساخت و خوراک می پخت ـ و چه خوراک شگفتانگیزی هم می پخت! هر کس او را در حین این کارها می دید، در جدیت و بازیگوشی اش دَم نشاطبخش و رهانندۀ آفرینش حقیقی را احساس می کرد. بسیاری از نوشته هایش در خلوت روستایی بولینگن شکل می گرفت.