Collected Lyrics of Háfiz of Shíráz Book

Hafez, by Sayeh, Hafez, Hushang Ebtehaj

Hushang Ebtehaj (H. E. Sayeh‎, lit. Shade) is an Iranian poet of the 20th century, whose life and work spans many of Iran's political, cultural and literary upheavals.

Hafez collected works are regarded as a pinnacle of Persian literature, and are often found in the homes of people in the Persian speaking world, who learn his poems by heart, and still use them as proverbs and sayings. His life and poems have been the subject of much analysis, commentary and interpretation, influencing post-14th century Persian writing more than any other author.

تاریخ خوانش این نسخه: سال 1994 میلادی

زلف آشفته و خوی کرده و خندان لب و مست، پیرهن چاک، و غزلخوان و صراحی، در دست
نرگسش عربده جوی و، لبش افسوس کنان، نیم شب، دوش، به بالین من آمد، بنشست
سر، فرا گوش من آورد، و به آواز حزین، گفت: ای عاشق دیرینه ی من، خوابت هست
عاشقی را، که چنین، باده ی شبگیر دهند، کافر عشق بود، گر نشود، باده پرست
برو، ای زاهد و بر دُردکِشان، خرده مگیر، که ندادند جز این تحفه، به ما، روز الست
آنچه او ریخت، به پیمانه ی ما، نوشیدیم، اگر، از خمر بهشت است و، گر از، باده ی مست
خنده ی، جام می و، زلف گره گیر نگار، ای بسا توبه، که چون توبه ی حافظ، بشکست

چند سطر برای آشنائی با نسخه ی حافظ به سعی سایه

نسخه ی حافظ به سعی «سایه»، از زمان نخستین انتشار توسط انتشارات توس در زمستان سال 1372هجرت خورشیدی تا به امروز، از آوازه ی ویژه، و گرانبار خویش همچنان بهره می­برد؛ هرچند، «هوشنگ ابتهاج، هـ.ا. سایه» نیز، خود از نسخه ی «خانلری» سود برده است، و کار را با مقابله ی دیوان با نسخه ­های سی ­و یک گانه ی مرجع، و اقدم نسخ دنبال نموده، و سعی بسیار کرده است؛ در آغوش «حافظ به سعی سایه»، 484غزل ناب و 4قصیده، 5مثنوی و 10قطعه و 16غزل مشکوک غنوده است، و هر آنگاه که سر کتاب باز کنید، بلادرنگ نرگس شهلای خود، به غمزه و عشوه میگشایند؛ در آرایش کتاب، تا صفحه ی 51، مقدمه ی سایه به تاریخ اسفند 1372هجری خورشیدی، بر تارک صفحات کتاب بنشسته است، سپس تا صفحه ی 73، فهرست الفبایی قافیه و مطلع است، و تا صفحه ی 78، راهنمای جدول و نشانه ی نسخه ­ها در پی آمده، آنگاه غزل­های آرمیده از صفحه ی 81، تا ص 564، کتاب را با سند محضری، به نام خویش ثبت کرده ­اند، سپس قصیده ­ها از صفحه ی 567، تا صفحه ی 580، پاچه ­خواری خوش ­آیند خویش آغازیده­ اند؛ مثنوی­ها از صفحه ­های 583، تا ص 593، رخ ابیات خویش برون ­آورده، کشف حجاب کرده ­اند، قطعه ­ها نیز از صفحه ی 597، تا ص 606، شهد خویش به این «کندوی عسل» افزوده ­اند؛ آنگاه غزل­های مشکوک از دیدگاه «سایه»، از صفحه ی 609، آغاز، و به صفحه ی 624، خود را، لای صفحات، از خجالت مخفی کرده ­اند؛ در ادامه­ ی آرایش کتاب سپس ابیات عربی ست، با ترجمه ی جناب دکتر «محمدرضا شفیعی کدکنی»، که از صفحه ی 627، با ذکر شماره غزل و سطر آغاز، و در صفحه ی 639، به انتهای ابیات عربی می­رسند؛ جدول ماخذ، که نحوه ی حضور هر یک از بیت­ها در هر غزل، و در هر یک از سی ­و یک نسخه ی اساس پژوهش است، از صفحه ی 643، آغاز، و در صفحه ی 696، ختم به خیر می­شوند؛ سپس آمار استفاده از نسخه ­های اساس پژوهش در متن، از صفحه ی 699، تا ص 701، در پی می­آیند، و از صفحه ی 705، گزارش نسخه ­های کهن، اقدم، یا همان مراجع سی ­و یک گانه آغاز شده، و گزارش نسخه ها و کتاب، در صفحه ی 716، به پایان «سعی سایه» می­رسد.؛

تاریخ بهنگام رسانی 08/06/1399هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی