Sold Out
Book Categories |
Title: Happy Moscow
WonderClub
Item Number: 9781860466465
Publication Date: November 2001
Number: 1
Product Description: Happy Moscow
Universal Product Code (UPC): 9781860466465
WonderClub Stock Keeping Unit (WSKU): 9781860466465
Rating: 5/5 based on 2 Reviews
Image Location: https://wonderclub.com/images/covers/64/65/9781860466465.jpg
Weight: 0.200 kg (0.44 lbs)
Width: 0.000 cm (0.00 inches)
Heigh : 0.000 cm (0.00 inches)
Depth: 0.000 cm (0.00 inches)
Date Added: August 25, 2020, Added By: Ross
Date Last Edited: August 25, 2020, Edited By: Ross
Price | Condition | Delivery | Seller | Action |
$99.99 | Digital |
| WonderClub (9296 total ratings) |
Michael Morales
reviewed Happy Moscow on February 15, 2020In the thirteen chapters of the edition I read, the narration shifts between the personal story of an orphan girl acquiring a new identity at the outbreak of the Russian Revolution in 1917, and the stories of men she meets in the course of her life. The girl was very young when she arrived at the orphanage. Maybe in her previous life, her name was Olya (Olga) but having lost her family, she was left in a kind of vacuum where her past, her place of origin, her family, her old self were erased. So she acquired a new identity and name. At the orphanage she was named Moscow, given the name of the city (Moscow Ivanovna Chestnova).
All the characters in the book seem to materialise thus and then liquidate again through a series of transformations. There is not oneself for every person from beginning to end. There is no definite identity. In a political and social environment where there are predetermined rules for achieving a steady and smooth upward path to progress, evolution, celestial perfection, the heroes fall and descend and sink deeper and deeper into the deepest depths of themselves and the world that surrounds them.
H ευτυχισμÎνη Μόσχα του Andrei Platonov είναι στην Ï€Ïαγματικότητα Îνα βιβλίο για τους Ï„Ïόμους, τις αγωνίες, την απελπισία και την αποτυχία της ενηλικίωσης σε Îναν κόσμο όπου οι άνθÏωποι Ï€ÏÎπει είτε να συμμοÏφωθοÏν και να διαπλάσουν την Ï€Ïοσωπικότητά τους σÏμφωνα με τις αÏχÎÏ‚ και τις αξίες ενός πατεÏÎ½Î±Î»Î¹ÏƒÏ„Î¹ÎºÎ¿Ï ÏƒÏ…ÏƒÏ„Î®Î¼Î±Ï„Î¿Ï‚ είτε να απολÎσουν τα πάντα, συμπεÏιλαμβανομÎνου του ÎµÎ±Ï…Ï„Î¿Ï Ï„Î¿Ï…Ï‚, της ταυτότητάς τους, της σεξουαλικότητάς της, του φÏλου ακόμα και τους σώματός τους.
Αλλά αυτό δεν ήταν το αÏχικό συμπÎÏασμά μου, μετά από την Ï€Ïώτη μου ανάγνωση. Αυτό το κατάλαβα μετά, όταν Îπειτα από μια πεÏαιτÎÏω διεÏεÏνηση κατάλαβα την Ï€Ïαγματική υπόθεση του ÎÏγου.
Από τα σημειωματάÏια του συγγÏαφÎα φαίνεται πως δοÏλευε το συγκεκÏιμÎνο βιβλίο ήδη από το 1932 και μÎσα σε Îνα Îτος είχε τελειώσει τα Ï€Ïώτα Îξι κεφάλαια. Στην ποÏεία, κάπου στα 1937 επιχείÏησε να εντάξει το υλικό αυτό σε Îνα μεγαλÏτεÏο και πιο φιλόδοξο ÎÏγο, Îνα ταξιδιωτικό μυθιστόÏημα με τίτλο "Ταξίδι από το ΛÎνινγκÏαντ στη Μόσχα". Τελικά κανÎνα από τα δÏο σχÎδιά του δεν ολοκληÏώθηκαν. Ο γιος του, Platon Andreevich Platonov συνελήφθη και εξοÏίστηκε σε στÏατόπεδο εÏγασίας στα 1938. (βλÎπε Philip Ross Bullock, Andrei Platonov's Happy Moscow: Tolstoi, Stalin and the Soviet Self στο συγκεντÏωτικό τόμο με γενικό τίτλο: Petrified Utopia: Happiness Soviet Style).
Αυτό που δεν καταλάβαινα στην αÏχή και που χÏειάστηκε μεγάλη Ï€Ïοσπάθεια από μÎÏους μου για να το χωνÎψω είναι πως ο Andrei Platonov είναι και δεν είναι κομμουνιστής. Όπως ακÏιβώς κάθε δημιουÏγικό πνεÏμα μÎσα σε Îνα οποιοδήποτε οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό καθεστώς διαφωνεί και συμφωνεί, εγκÏίνει ή κατακÏίνει, αποδÎχεται ή αποÏÏίπτει όλα όσα παÏατηÏεί, τα φιλτÏάÏει μÎσα από τις ιδιαίτεÏες Ï€Ïοσλαμβάνουσες που συνιστοÏν την Ï€Ïοσωπική του κοσμοθεωÏία και καταλήγει να εκφÏάζει την Ï€Ïοσωπική του αλήθεια, Îτσι και ο Platonov Îχει την δικÎÏ‚ του επιÏÏοÎÏ‚, εμπειÏίες, απόψεις, ιδÎες και αυτÎÏ‚ επικοινωνεί μÎσα από τα γÏαπτά του.
ΦεÏÎφωνο του ΠατεÏοÏλη δεν είναι, ωστόσο μετÎχει του Î£Ï„Î±Î»Î¹Î½Î¹ÎºÎ¿Ï Î Î±Ï„ÎµÏναλισμοÏ. Ξεκινάει σαν καλό παιδί με αγνÎÏ‚ σοσιαλιστικÎÏ‚ ÏεαλιστικÎÏ‚ Ï€ÏοθÎσεις αλλά η ιδιοφυÎα του τον παÏασÏÏει σε Îνα αλλόκοτο και γοητευτικό είδος ÏƒÎ¿ÏƒÎ¹Î±Î»Î¹ÏƒÏ„Î¹ÎºÎ¿Ï ÏƒÎ¿Ï…ÏεαλισμοÏ, με επιÏÏοÎÏ‚ από Ρώσους χÏιστιανοÏÏ‚ φιλοσόφους, μοντεÏνιστÎÏ‚, κομμουνιστÎÏ‚, δημοσιογÏάφους και δημοσίους υπαλλήλους, Ï„ÏελοÏÏ‚ επιστήμονες της εποχής του που πασχίζουν να βÏουν μαγικά φίλτÏα μακÏοζωίας, καθημεÏινοÏÏ‚ ανθÏώπους της πόλης και της επαÏχίας, αναμνήσεις από Îνα ευτυχισμÎνο Ï€Ïοκομμουνιστικό παÏελθόν, τους Ρώσους κλασικοÏÏ‚ και τις κανοναÏχήσεις τον Στάλιν και των λοιπών συντÏόφων.
Ο Platonov είναι ευτυχισμενοδυστυχισμÎνος. Κι αυτή την ευτυχισμενοδυστυχία της εποχής του αναπαÏιστά με εξαιÏετική διαÏγεια μÎσα στο κείμενό του. Στα δεκατÏία κεφάλαια της Îκδοσης που διάβασα η διήγηση εναλλάσσεται ανάμεσα στην Ï€Ïοσωπική ιστοÏία ενός οÏÏ†Î±Î½Î¿Ï ÎºÎ¿ÏÎ¹Ï„ÏƒÎ¹Î¿Ï Ï€Î¿Ï… αποκτά την υπόστασή της κατά τη ξÎσπασμα της Ρώσικης επανάστασης, στα 1917, και τις ιστοÏίες των ανδÏών που συναντάει στην ποÏεία της ζωής της. Το κοÏίτσι ήταν Ï€Î¿Î»Ï Î¼Î¹ÎºÏÏŒ όταν Îφτασε στο οÏφανοτÏοφείο. Ίσως στην Ï€ÏοηγοÏμενη ζωή της το όνομά της να ήταν Olya (Όλγα) αλλά χάνοντας την οικογÎνειά της, απÎμεινε σε Îνα είδος κενοÏ, όπου το παÏελθόν της, ο τόπος καταγωγής της, η οικογÎνειά της, ο παλιός της εαυτός Îσβησαν. Έτσι απÎκτησε νÎα ταυτότητα και όνομα. Στο οÏφανοτÏοφείο την ονόμασαν Μόσχα, δίνοντάς της το όνομα της πόλης (Moscow Ivanovna Chestnova).
Όλοι και όλα στα ÎÏγα του Platonov φαίνεται πως κάπως Îτσι υλοποιοÏνται κι Îπειτα στην ποÏεία ÏευστοποιοÏνται, και ξανά από την αÏχή, μÎσα από μια σειÏά μεταμοÏφώσεων. Δεν υπάÏχει Îνας εαυτός για τον κάθε άνθÏωπο από την αÏχή ως το Ï„Îλος. Δεν υπάÏχει μία καθοÏισμÎνη και Ï€ÏοσδιοÏισμÎνη ταυτότητα. ÎœÎσα σε Îνα πολιτικό και κοινωνικό πεÏιβάλλον όπου υπάÏχουν Ï€ÏοκαθοÏισμÎνοι κανόνες Ï€ÏοκειμÎνου να επιτευχθεί μια σταθεÏή και ομαλή ανοδική ποÏεία Ï€Ïος την Ï€Ïόοδο, την εξÎλιξη, την ουÏάνια τελειότητα, οι ήÏωες Ï€Îφτουν και κατεβαίνουν επίπεδα και βυθίζονται ολοÎνα και πεÏισσότεÏο στο χθόνιο τμήμα του ÎµÎ±Ï…Ï„Î¿Ï ÎºÎ±Î¹ του κόσμου που τους πεÏιβάλλει.
Όσο πιο ψηλά στοχεÏουν τόσο πιο χαμηλά καταλήγουν. Και η ιστοÏία της Μόσχας είναι ο συνδετικός τους κÏίκος. Αυτή τους εμπνÎει, με το κενό που συνιστά η ÏπαÏξή της από την αÏχή ως Ï„Îλος, Ï€ÏοκειμÎνου να βαδίσουν Ï€Ïος Îνα Πουθενά, το οποίο βÏίσκεται στο Ï„Îλος κάθε Ουτοπίας. Το απόλυτο κενό.
Η Μόσχα σαν Ï€Ïοσωπικότητα Îχει άγνοια κινδÏνου, Îνα παιδικό Ï„ÏαÏμα που συνδÎεται με Îνα πεÏιστατικό κατά το ξÎσπασμα της επανάστασης και Îναν Ï€ÏοοÏισμό τον οποίο πεÏιγÏάφει συνοπτικά και με δικά της λόγια μÎσα στην σχολική της Îκθεση:
"ΙστοÏία ενός ΚοÏÎ¹Ï„ÏƒÎ¹Î¿Ï Ï‡Ï‰Ïίς ΠατÎÏα ή ΜητÎÏα, σχετικά με τη ÎœÎλλουσα Ζωή της. Μας διδάσκουν να Îχουμε μυαλό, αλλά τα μυαλά είναι μÎσα στο κεφάλι, δεν υπάÏχει τίποτα απÎξω. Î ÏÎπει να δουλεÏουμε για να ζοÏμε αληθινά. ΘÎλω να ζήσω τη ÎœÎλλουσα Ζωή, θÎλω να Îχω μπισκότα και μαÏμελάδα και γλυκά και πάντα να μποÏÏŽ να πεÏπατώ κάτω από τα δÎντÏα στα λιβάδια. ΔιαφοÏετικά δεν θα ζω, δεν θα μου κάνει αίσθηση. ΘÎλω να ζω κανονικά με ευτυχία. Δεν Îχω Ï€ÏοσθÎσω κάτι παÏαπάνω".
Η μικÏή Αναστασία της "Εκσκαφής" λοιπόν γίνεται η ενήλικη Μόσχα της "ΕυτυχισμÎνης Μόσχας". Γίνεται Îνα σÏμβολο λόγω της κενότητάς της, Îνας χώÏος όπου οι άνδÏες μποÏοÏν να δÏάσουν για να συμβάλλουν στην Ï€Ïαγμάτωση της επεÏχόμενης ευτυχίας, εμπνÎονται και δημιουÏγοÏν, αναζητοÏν λÏσεις στα αιώνια Ï€Ïοβλήματά τους Ï€ÏοκειμÎνου να ενσαÏκώσουν το ιδεώδες του Ï„Îλειου ÏƒÎ¿Î²Î¹ÎµÏ„Î¹ÎºÎ¿Ï Ï€Î¿Î»Î¯Ï„Î·. Η Μόσχα Ï€Ïάγματι Îχει Îνα μυαλό, Îναν υλικό μηχανισμό Ï€ÏοκειμÎνου να απολαμβάνει την ηδονή της σεξουαλικής Ï€Ïάξης, αλλά το καθεστώς δεν Ï€Ïονόησε να της διδάξει να Îχει και καÏδιά. Για να μποÏÎσει να απολαÏσει και την ευτυχία που Ï€ÏοκÏπτει από την αγάπη. Η Μόσχα μποÏεί να τολμά. Îα υπηÏετεί. Îα είναι Ï€Ïώτη στο καθήκον. Αλλά η Μόσχα δεν μποÏεί να αισθανθεί τίποτα Ï€ÎÏα και Îξω από τις μηχανιστικÎÏ‚ λειτουÏγίες του σώματός της:
"Μόλις κατάλαβα γιατί οι ζωÎÏ‚ των ανθÏώπων είναι τόσο χάλια. Είναι γιατί είναι αδÏνατο να ενωθοÏμε μÎσα από την αγάπη. Το Ï€Ïοσπάθησα πολλÎÏ‚ φοÏÎÏ‚ αλλά τίποτα δεν βγαίνει από όλο αυτό, τίποτα Ï€ÎÏα από λίγη ευχαÏίστηση [....] Η αγάπη δεν μποÏεί να είναι κομμουνισμός. Το σκÎφτηκα και το ξανασκÎφτηκα και συνειδητοποίησα πως απλώς δεν γίνεται. Αλλά είναι σαν να Ï„Ïως φαγητό - είναι απλώς μια ανάγκη, δεν είναι αυτό που μετÏάει στη ζωή".
Κι αυτά τα λόγια τα λÎει η Μόσχα στον άνδÏα που την αγαπάει, τον Sartorius. Ο οποίος εξαιτίας της αγάπης του Ï€Ïοσπαθεί να βÏει το μυστικό της Ï„Îλεια κομμουνιστικής αγάπης. Που κατά μία Îννοια δεν διαφÎÏει από την Ï„Îλεια χÏιστιανική αγάπη. Ή την Ï„Îλεια θεϊκή αγάπη:
"Τα Ï„Îλεια ανθÏώπινα συναισθήματα βÏίσκονται στο να κατανοήσουμε Îνα άλλο ανθÏώπινο πλάσμα, να μοιÏαστοÏμε τις αγωνίες και τις χαÏÎÏ‚ μιας δεÏτεÏης άγνωστης ζωής και η αγάπη που πηγάζει από τα αγκαλιάσματα Ï€Ïοκαλεί μονάχα μια παιδιάστικη ευχαÏίστηση, και δεν λÏνει το Ï€Ïόβλημα του πώς θα φÎÏουμε τους ανθÏώπους μÎσα στο μυστήÏιο μια κοινής, μοιÏασμÎνης ÏπαÏξης".
Η Ïλη που αναζητά το πνεÏμα. Αν η Μόσχα ενσαÏκώνει το υλιστικό πνεÏμα της εποχής της, ο Platonov από την πλευÏά του αναζητεί Îνα είδος ÎµÏƒÏ‡Î±Ï„Î¿Î»Î¿Î³Î¹ÎºÎ¿Ï Ï…Î»Î¹ÏƒÎ¼Î¿Ï, μια Ï„Îλεια Îνωση Ïλης και πνεÏματος Ï€ÏοκειμÎνου να εδÏαιωθεί μια ιδανική ευτυχία. Και φυσικά επειδή δεν Îχει που να στηÏιχθεί καταφεÏγει σε απόψεις που απηχοÏν την χÏιστιανική φιλοσοφία. Î ÎÏα όμως από τα όποια ιδεολογικά άγχη του συγγÏαφÎα είναι το σώμα της Μόσχας με όλα τα υλικά του στοιχεία που εκκινοÏν τις πνευματικÎÏ‚ αναζητήσεις των ηÏώων του. Αυτό το σώμα που σταδιακά κατασπαÏάσσεται Ï€ÏοκειμÎνου να θÏÎψει με την θÏεπτική του ουσία τους άλλους και να τους αναμοÏφώσει ως καλοÏÏ‚ και ιδανικοÏÏ‚ πολίτες. Από την ίδια δεν απομÎνει τίποτα στο Ï„Îλος αλλά συνεχίζει η ίδια να υπάÏχει μÎσα στους άλλους.
Το μυθιστόÏημα παÏαμÎνει ημιτελÎÏ‚ αλλά το Ï„Îλος του σώζεται μÎσα στις σημειώσεις του συγγÏαφÎα από τα σημειωματάÏια του 1935:
"Για την "ΕυτυχισμÎνη Μόσχα" ο Sartorius στο Ï„Îλος των μεταμοÏφώσεών του πείθεται πως Ï€ÏοκειμÎνου να εκπληÏώσει το ÎÏγο της ζωής του και να ικανοποιήσει το δικό του αίσθημα για πεÏισσότεÏη αγάπη Ï€ÏÎπει να γίνει η Μόσχα, και με αυτήν την τελική μετενσάÏκωση σε εκείνη, τη γυναίκα, τη σωτήÏα του κόσμου, τελειώνει και ο ίδιος και το μυθιστόÏημα" (βλÎπε Keith A. Livers, Constructing the Stalinist Body σελ. 43).
Login|Complaints|Blog|Games|Digital Media|Souls|Obituary|Contact Us|FAQ
CAN'T FIND WHAT YOU'RE LOOKING FOR? CLICK HERE!!! X
You must be logged in to add to WishlistX
This item is in your CollectionHappy Moscow
X
This Item is in Your InventoryHappy Moscow
X
You must be logged in to review the productsX
X
Add Happy Moscow, , Happy Moscow to the inventory that you are selling on WonderClubX
X
Add Happy Moscow, , Happy Moscow to your collection on WonderClub |