Swann's Way Book

685. Du Côté de Chez Swann = Swann's Way (À La Recherche du Temps Perdu = In Search of Lost Time #1), Marcel Proust

Writing about this series of novels should be a separate book in itself. You do not know where to start, as if you want to depict the pyramids of Egypt stone by stone, and you really do not know how to deal with the storm of words, the word "magnificent" is too small for this series of novels. Far superior to the Gothic cathedrals, the Wagner, Beethoven operas, and the works of all Expressionists.

But what we learn more than anything from this series of novels is that the book is full of a concern, a concern called "fear of death", and "fear of dying", and not saying all the words that make your mind Chew and eat it.

This may or may not be understandable to many people. That your brain is full of words, that knock on this door and that wall, to get out, but they can not, they despise life, and devote themselves to an incredible fantasy, with which nothing can equal it.

It so happens that the best description of one of the greatest masterpieces in the history of literature is limited to the term "disease," and I agree, however, that many literary masterpieces are full of revealing the condition of sick people. From Dostoevsky and Kafka to Celine, Hedayat, Mishima, Faulkner, Wolf, and Joyce, humans do not create anything to be immortal, and they are always different. Which become immortal; "In Search of Lost Time" is one such difference.

در جستجوی زمان از دست رفته - مارسل پروست (مرکز) ادبیات؛ تاریخ نخستین خوانش: در ماه نوامبر سال 1992میلادی

عنوان: در جستجوی زمان از دست رفته، کتاب اول: طرف خانه سوان؛ نویسنده: مارسل پروست؛ مترجم: مهدی سحابی؛ تهران، نشر مرکز، 1369، شابک 9643054810؛ چاپ دهم 1389؛ موضوع: داستانهای نویسندگان فرانسه - سده 20م

کتاب نخست: طرف خانه سوان؛ کتاب دوم: در سایه دوشیزگان شکوفا؛ کتاب سوم: طرف گرمانت یک؛ کتاب چهارم: طرف گرمانت 2؛ کتاب پنجم: سدوم و عموره؛ کتاب ششم اسیر؛ کتاب هفتم آلبرتین گمشده (گریخته)؛ کتاب هشتم: زمان بازیافته؛

نوشتن در باره ی این سری از رمانها، خود باید کتابی جداگانه باشد؛ نمیدانید از کجا آغاز کنید، تو گویی بخواهید سنگ به سنگ، اهرام مصر را تصویر کنید، و واقعا ً نمیدانید با طوفان کلمات و واژه ها، چگونه برخورد نمایید، واژه ی «باشکوه» برای این سری از رمانها، بسیار کوچک است؛ شکوهی به مراتب برتر از ساختمان کلیساهای جامع «گوتیک»، اپراهای «واگنر»، «بتهوون»، و آثار همه ی «اکسپرسیونیستها».؛ اما چیزی که بیش از هر چیز از این سری رمانها درمییابیم، اینست که کتاب از یک دغدغه، سرشار است، دغدغه ای به نام «هراس از مرگ»، و «ترس از مُردن»، و نگفتن آن همه واژه ای که روان شما را میجوند و میخورند؛ شاید این برای مردمان بسیاری، قابل درک نباشد و نیست؛ اینکه مغزتان پر از واژه هایی باشد، که خودشان را به این در و آن دیوار بکوبند، تا خارج شوند، ولی نمیتوانند، زندگی را ناچیز میشمارند، و خود را وقف خیالی باورنکردنی میکنند، که هیچ چیز را یارای برابری با آن نیست؛ اینگونه میشود، که برترین وصف یکی از بزرگترین شاهکارهای تاریخ ادبیات، به شرح «بیماری» محدود میشود، و با این هم موافق هستم، که بسیاری از شاهکارهای ادبی، پر از فاش کردن حالات انسانهای بیمار است؛ از «داستایوسکی» و «کافکا» گرفته، تا «سلین»، «هدایت»، «میشیما»، «فاکنر»، «وولف»، و «جویس»، انسانها چیزی را نمیآفرینند، تا جاودانه شود، و همیشه این متفاوتها هستند که جاودانه میشوند؛ «در جست و جوی زمان از دست رفته»، یکی از همین متفاوتهاست؛

تاریخ بهنگام رسانی 06/06/1399هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی