Oedipus the King Book

Οἰδίπους Τύραννος = Oedipus Tyrannus = Oedipus = Oedipus Rex = Oedipus the King (The Theban Plays #1), Sophocles

Oedipus the King, is an Athenian tragedy by SophoclesÙˆ that was first performed around 429 BC. Oedipus sent his brother-in-law Creon to ask advice of the oracle at Delphi concerning a plague ravaging Thebes.

Creon returns to report that the plague is the result of religious pollution, since the murderer of their former King, Laius, had never been caught. Oedipus vows to find the murderer and curses him for causing the plague. ...

عنوانها: «ادیپ شهریار»؛ «ادیبوس شاه»؛ «ادیبوس شهریار»؛ تاریخ نخستین خوانش روز بیست و ششم ماه آگوست سال 1974میلادی؛ و بار دیگر سال 2007میلادی

عنوان: ادیپ شهریار؛ نویسنده: سوفوکلس؛ مترجم: شاهرخ مسکوب؛ در 96 ص؛ چاپ دوم با عنوان: ادیب در کلنوس؛ در 212ص؛ موضوع: نمایشنامه های نویسندگان یونانی - سده پنجم پیش از میلاد

عنوان: ادیپ شهریار؛ نویسنده: سوفوکل؛ مترجم: فاطمه عربی؛ استهبان، 1387؛ در 72ص؛ شابک: 9786005209006؛

عنوان: ادیبوس شاه؛ مترجم: ساسان قاسمی؛ تهران، جعفری، 1387؛ در 132ص؛ شابک: 9789646088733؛

عنوان: ادیبوس شهریار؛ مترجم: تهران، پژواک کیوان؛ 1389؛ در 14 ص؛ شابک: 9789648727890؛

قسمتی از نمایشنامه
.همسرایان: می‌خواهیم حقیقت هیاهویی را که تا به امروز بر سر زبانهاست بدانیم
..ادیپوس: وای بر من
.همسرایان: آرام باش تمنا می‌کنم
..ادیپوس: بسیار ناهنجار است. باری می‌گویم. من نارواترین بیداد را بر خود هموار کردم. من ستمی ناسزاوار بر خود هموار کردم. خدا می‌داند که اختیاری در کار نبود
.همسرایان: در چه کاری؟
..ادیپوس: در ازدواجی ننگین به خاطر شرم، نادانسته به زناشویی رسوایی دست زدم
.همسرایان: می‌گویند مادرت در این پیوند ننگین همسر تو بود
..ادیپوس: بیاد آوردن آن در حکم مرگ من است. تازه این دو نیز(آنتیگنه و ایسمنه) از آن منند
.همسرایان: نه
..ادیپوس: فرزندان نفرین شده
.همسرایان: آه، خدایا
..ادیپوس: و میوه‌های بطن همان مادر
.همسرایان: دختران تو و
..ادیپوس: خواهرانم! آه خواهران پدر خود
.همسرایان: آیا پدرت را
..ادیپوس: باز هم رنجی دیگر و شکنجه‌ای تازه؟
.همسرایان: تو او را کشتی؟
..ادیپوس: آری اما به حق
.همسرایان: به حق؟
..ادیپوس: آری (ناشناخته، در راه) کسی را کشتم که می‌خواست مرا بکشد

داستان نمایشنامه
تقدیر چنین مقرر کرده‌، که «ادیپ» شهریار، پدر خود را بکشد، و با مادر خویش همبستر شود؛ فرمانیست ظالمانه، و دوزخی؛ این حکم را پدر و مادر ادیب دریافته‌ اند، و برای گریختن از آن، «ادیپ» کودک را، به چوپانی می‌سپارند، تا جانش را بگیرد؛ اما اگر ریختن خون طفلی، بر پدر و مادر او دشوار آید، بر چوپان ساده دلی نیز آسان نیست؛ چوپان لبخند معصومانه ی کودک را می‌بیند، و او را به چوپانی دیگر، از دیار «کرنت» می‌سپارد؛ شبان دوم، او را نزد شاه کشور خویش می‌برد، و کودک در دربار آن شاه، بزرگ می‌شود؛ «ادیب» در دوران جوانی به وسیله ی هاتفان، از سرنوشت خود آگاه می‌شود، و چون پدرخوانده، و مادرخوانده‌ اش را پدر و مادر حقیقی خود می‌پندارد، برای گریز از سرنوشت، از آن دیار می‌گریزد؛ در راه به گردونه ی پیرمردی می‌رسد؛ پس از گفتگویی کوتاه، پیرمرد را (که پدر واقعی او بوده) می‌کشد، و به سوی شهر «تب» می‌تازد؛ بر دروازه ی آن شهر از دیرگاه ابوالهولی بوده، که از مردمان معمائی می‌پرسیده، و چون آنان در پاسخ درمی‌ماندند، طعمه ی مرگ می‌شدند؛ «ادیب» معمای ابوالهول (نماینده تقدیر) را پاسخ درست می‌گوید، و ابوالهول بر خاک می‌افتد؛ ساکنان شهر «تب» به پاس این گره‌گشائی، شهریاری دیار خود را به «ادیپ» می‌بخشند، و دست ملکه ی شهر (مادرادیپ) را، در دست او می‌گذارند؛ پس از سالها فرمانروائی، مرگ، و طاعون بر آن شهر فرود می‌آید؛ و چون «ادیب» خود سبب آن فاجعه را، از معبد کاهنان آپولو می‌پرسد؛ پاسخ می‌شنود که گناهکار باید از میانه برخیزد؛ گناهکاری که پدر خود را کشته، و با مادرش هم‌بستر شده‌ است؛ «ادیپ» در جستجوی گناهکار پلید، پس از ماجراهایی، سرانجام به خود می‌رسد، و چشمهای جهان بین خویش را برمی‌کند

تاریخ بهنگام رسانی 25/09/1399هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی