Sold Out
Book Categories |
Introduction The uses of the past 1
1 Doing philosophy historically 9
2 The role of narrative 31
3 Defending the historical thesis 58
4 The critical approach: MacIntyre 82
5 The diagnostic approach: Heidegger 127
6 The synthetic approach: Ricouer 164
Consequences 206
References 212
Index 219
Title: The Uses of the Past from Heidegger to Rorty: Doing Philosophy Historically
University Press
Item Number: 9780521517539
Publication Date: May 2009
Number: 1
Product Description: Full Name: The Uses of the Past from Heidegger to Rorty: Doing Philosophy Historically; Short Name:The Uses of the Past from Heidegger to Rorty
Universal Product Code (UPC): 9780521517539
WonderClub Stock Keeping Unit (WSKU): 9780521517539
Rating: 3/5 based on 2 Reviews
Image Location: https://wonderclub.com/images/covers/75/39/9780521517539.jpg
Weight: 0.200 kg (0.44 lbs)
Width: 0.000 cm (0.00 inches)
Heigh : 0.000 cm (0.00 inches)
Depth: 0.000 cm (0.00 inches)
Date Added: August 25, 2020, Added By: Ross
Date Last Edited: August 25, 2020, Edited By: Ross
Price | Condition | Delivery | Seller | Action |
$99.99 | Digital |
| WonderClub (9297 total ratings) |
Jacob Masih
reviewed The Uses of the Past from Heidegger to Rorty: Doing Philosophy Historically on September 13, 2011Ένα καλό βιβλίο για Ï€ÏοχωÏημÎνους όμως. Από τα αÏνητικά πολλοί τίτλοι στα λατινικά, και πάÏα πολλοί συγγÏαφείς σε 600 σελίδες.
Φιλοσοφική εμπειÏία λόγο εÏασιτεχνικής εξοικείωσης, Ï€Ïαγματικής εμπειÏίας. Οι ΟυμανιστÎÏ‚ θεώÏησαν την ηθική φιλοσοφία (για τον οÏθό βίο) σημαντικότεÏη από την λογική και φυσική φιλοσοφία, δεν επιθυμοÏσαν επιστημονικÎÏ‚ αποδείξεις. Την λογική την θεώÏησαν βαÏβαÏική, άκομψη, χωÏίς ανθÏώπινο σκοπό, με Ï€Ïότυπο τον ΚικÎÏωνα.
Για τους ξενομανής του 21ου αιώνα, από τον 16ο αιώνα αναγνωÏιστικΠότι: Ένα αÏχαίο κείμενο μποÏεί να διαβαστεί σωστά μονάχα στην γλώσσα την οποία γÏάφτηκε. Ακόμα δε η κωμωδία (χιοÏμοÏ)χάνεται μÎσα σε μια ξÎνη γλώσσα.
Ο Θωμάς Ακινάτης σωστά σÏνθεσε την θεολογία με την μεταφυσική, το άκτιστο με το κτιστό, το πνεÏμα με το σώμα. Αυτό οδηγεί τον άνθÏωπο στην θÎοση, στο Ï„Îλειο.
Οι ΑÏιστοτελιστÎÏ‚ αγωνίστηκαν για την μια μεγάλη αλήθεια. ΑÏκετοί σήμεÏα λÎγουν πως δεν υπάÏχει μια και μόνο αλήθεια, είναι λÎνε ανάλογα πως το βλÎπεις, εκπÏόσωπος κυβεÏνώντος κόμματος στο τηλÎφωνο είπε ότι 1+1 δεν κάνει πάντα 2 , κάνει και 3. Ποια είναι η αλήθεια όμως? Η αντικειμενική θÎση, εÏώτηση, άποψη Îχει μία αλήθεια ενώ η υποκειμενική εÏώτηση, θÎση, άποψη Îχει πολλÎÏ‚ αλήθειες ή πιο σωστά δεν Îχει αλήθεια.
Η αντικειμενισμός μποÏεί να είναι η Îνταση ενός χαÏακτηÏιστικοÏ, το ποσοστό ενός κόμματος στις εκλογÎÏ‚, η απάντηση στην εÏώτηση: ποιο κόμμα θα ψηφίζατε. Υποκειμενισμός είναι η αÏεστότητα ή η δυσαÏÎσκεια ενός χαÏακτηÏιστικοÏ, ποιο κόμμα θα Ï€ÏοτιμοÏσατε να βγει Ï€Ïώτο. Και οι δυο Ï„Ïόποι ÎκφÏασης συμβάλουν στην αναζήτηση της αλήθειας, ο αντικειμενισμός εντοπίζει το θÎμα, το Ï€Ïόβλημα ενώ ο υποκειμενισμός διεÏωτάται και αναζητά την αιτία ή την αφοÏμή η οποία μποÏεί να ανακαλυφθεί από Îνα πλήθος υποκειμενικών εÏωτήσεων αλλά και αντικειμενικών παÏατηÏήσεων. Και τα δÏο συστήματα μποÏοÏν να Îχουν μεγάλες αποκλείσεις αλλά μόνο οι αποκλείσεις του Î±Î½Ï„Î¹ÎºÎµÎ¹Î¼ÎµÎ½Î¹ÏƒÎ¼Î¿Ï Î¼Ï€Î¿ÏοÏν να Ï€ÏοσδιοÏιστοÏν και να επεξηγηθοÏν, οι αποκλείσεις του Ï…Ï€Î¿ÎºÎµÎ¹Î¼ÎµÎ½Î¹ÏƒÎ¼Î¿Ï Î´Ïσκολα μποÏοÏν να αξιολογηθοÏν. Κάλλιστα σε όλα αυτά θα μποÏοÏσα να αναφÎÏω παÏαδείγματα και απαντήσεις αλλά δεν είναι επί του παÏόντος.
Ο ΑÏιστοτÎλης στο Ï„ÎταÏτο βιβλίο των Φυσικών αναφÎÏει ότι η κίνηση στο κενό μποÏεί να είναι άπειÏη αν δεν βÏεθοÏν αντιστάσεις, ο Φιλόπονος δε αναφÎÏει ότι η ταχÏτητα στο κενό δεν μποÏεί να είναι άπειÏη αλλά πεÏατή. Η κίνηση στο άπειÏο μποÏεί να είναι άπειÏη? Ασφαλώς και μποÏεί απλά ο άνθÏωπός δεν ανακάλυψε ακόμα αυτόν τον Ï„Ïόπο κίνησης. Η λογική με την οποία Ï€Ïοσπάθησε ο Φιλόπονος να εÏευνήσει και να απαντήσει στον πεÏιπατητή ήταν αÏκετά επίγεια και εκκοσμικευμÎνη.
ΑÏιστοτελισμός (πεÏιπατητική)
Σελίδα 203: για την αθανασία δεν χÏειάζεται κανείς στην πίστη και την εκκλησιαστική εξουσία, η κοινή λογική, το θαÏμα της ζωής μαÏÏ„Ï…ÏοÏν και πιστοποιοÏν την αθανασία της ψυχής. ΔισεκατομμÏÏια και πλÎον γνωστών & άγνωστων ακόμα μικÏοοÏγανισμοί σε κάθε ζώντα οÏγανισμό λειτουÏγοÏν Ï…Ï€ÎÏ Î±Ï…Ï„Î¿Ï ÎºÎ±Î¹ επικοινωνοÏν και συνεννοοÏνται για την λειτουÏγία Î±Ï…Ï„Î¿Ï Ï„Î¿Ï… οÏγανισμοÏ. Δεν είναι τυχαίο διότι επαναλαμβάνεται δις.
Σελ.266 ΕÏμής ο ΤÏισμÎγιστος ονομάστηκε Îτσι για την εποχή του ήτα ο μεγαλÏτεÏος φιλόσοφος, ο μεγαλÏτεÏος ιεÏÎας και ο μεγαλÏτεÏός φιλόσοφος. ΣτÏάφηκε Ï€Ïώτος σε φιλοσοφικά, μαθηματικά, φυσικά θÎματα, ο Ï€Ïώτος που Ï€ÏαγματεÏτηκε την σοφία του ΘεοÏ, την τάξη των δαιμόνων και τη μεταμόÏφωση της ψυχής. Î ÏοÎβλεψε την συντÏιβή της παλιάς θÏησκείας και την Îλευση του ΧÏιστοÏ, την τελική κÏίση, την ανάσταση της φυλής των ανθÏώπων κ.α. Συνεχιστείς της αÏχαίας θεολογίας ο ΟÏφÎας μετÎπειτα ο ΠυθαγόÏας ο οποίος είχε μυηθεί στις αÏχαίες τελετÎÏ‚.
Σελ.324 Ο Cusanus αναφÎÏει ότι η ανθÏώπινη Ï„Îχνη υπεÏβαίνει την κτιστή φÏση κατά το ότι πλάθει αντικείμενα χωÏίς να βασίζεται σε φυσικά μοντÎλα. Ο Θεϊκός μάστοÏάς δημιουÏγεί αληθινά Ï€Ïάγματα . ο άνθÏωπός δημιουÏγεί μÎσω ιδεών. Με παÏάδειγμα Îναν μαθητή του που Îφτιαξε Îνα κουτάλι θεώÏησε ότι η εÏγασία αυτή είναι πιο ενεÏγή, δημιουÏγική, σοφή και αγία.
Όμως τα φυσικά μοντÎλα που Îφτιαξε ο δημιουÏγός είναι εκατομμÏÏια και αλλά τόσα είναι αυτά που το ανθÏώπινό είδος δεν γνωÏίζει ακόμα την ÏπαÏξη τους, άλλα τόσα υπάÏχουν και λειτουÏγοÏν μÎσα σε άλλα. Ποιος άνθÏωπός μποÏεί να δημιουÏγήσει κάτι Ï„Îτοιο? ΕπιπλÎον κανÎνα φυσικό μοντÎλο δεν είναι όμοιο του Ï€ÏοηγουμÎνου, το κάθε Îνα αποτελεί ξεχωÏιστή οντότητα που όμοιο του δεν υπάÏχει. Ο δε άνθÏωπός Îχει φτάσει στο σημείο να δημιουÏγεί αντίγÏαφα και νÎα αντικείμενα που σαν στόχο Îχουν εξυπηÏετήσουν ανάγκες. Αν ο μαθητής του Îφτιαχνε Îνα σπαθί αντί για κουτάλι θα θεωÏοÏσε πάλι ο Cusanus ότι η δημιουÏγία αυτή είναι σοφή, δημιουÏγική και αγία? Όσο και να φιλοσοφοÏμε η αλήθεια είναι μια.
Σελ.351 σÏμφωνά με το βιβλίο ο ΛουκÏήτιος ο οποίος μιλάει για την τυχαιότητα των ατόμων ως Ï€Ïος το μÎγεθος ή ως Ï€Ïος την κατεÏθυνση η οποία δημιοÏÏγησε διαφοÏετικά συνονθυλεÏματα Ïλης άÏα διαφοÏετικÎÏ‚ οντότητες. Ο δε ΕπίκουÏος κατÎδειξε σÏμφωνα με το βιβλίο ότι ο νους και ψυχή του ανθÏώπου είναι απλά σωματίδια Ïλης που πεθαίνουν και αυτά.
Σε αυτοÏÏ‚ τους ισχυÏισμοÏÏ‚ καλό είναι να απαντάς Î±Ï†Î¿Ï Î´Î¹Î±Î²Î¬ÏƒÎµÎ¹Ï‚ Ï€Ïώτα τα ÎÏγα τους. Απλά με λίγα λόγια η τυχαιότητα παÏει να είναι τυχαιότητα όταν είναι συστηματικά επαναλήψημη και αυτή η επανάληψη οδηγεί σε τελειότητα. Στο δε πεÏί ψυχής, μήπως η ψυχή δημιουÏγεί την κίνηση και την ζωή στα σωματίδια της Ïλης? Θα δοÏμε στο μÎλλον.
Σελ.395. η άποψη του Valla για τον πεÏιπατητικό συλλογισμό που αποτελοÏσε τον απαγωγικό συμπεÏασμό: Κάθε Î’ ανήκει στο Γ. Κάθε Γ ανήκει στο Δ. ΕπομÎνως κάθε Î’ ανήκει στο Δ.
ΘεωÏοÏμε το Î’ με μÎσω ÏŒÏο και ÏŒÏιά εμπιστοσÏνης 2 ±0,5. Το Γ με μÎσο ÏŒÏο και ÏŒÏια εμπιστοσÏνης 2,4±0,5. Το Δ με μÎσο ÏŒÏο με μÎσο ÏŒÏο και ÏŒÏια εμπιστοσÏνης 2,9±0,5. ΆÏα το Î’ ανήκει στο Γ, το Γ ανήκει στο Δ. Το Δ όμως δεν ανήκει στο Î’ διότι δεν επικαλÏπτονται οι μÎσοι ÏŒÏοι. Και το Î’ και το Γ και το Δ ανήκουν στο Α δηλαδή ανήκουν στους αÏιθμοÏÏ‚. Δεν μποÏείς να συγκÏίνεις το όλον με τα μÎÏη αυτοÏ.
Σελ.398. και συνεχίζει: ΚανÎνα Î’ δεν ανήκει στο Γ. Κάθε Γ ανήκει στο Δ. ΕπομÎνως κανÎνα Δ δεν ανήκει στο Î’.
Η ίδια σκÎψη όπως η Ï€ÏοηγοÏμενη με διαφοÏετικό Ï„Ïόπο ÎκφÏασης. Δυο πλην κάνουν Îνα συν.
Σελ.410 οι άνθÏωποί γεννιοÏνται Ï€ÏοικισμÎνοι με μια Îμφυτή διαλεκτική που τους επιτÏÎπει να ομιλοÏν…. Η μόÏφωση & η επικοινωνία ξυπνά των άνθÏωπο και τον μετατÏÎπει από άγÏιο σε πολιτισμÎνο.
Σελ.412 ο Γαληνός αφιÎÏωσε μια ειδική Ï€Ïαγματεία πάνω στις ΙπποκÏατικÎÏ‚ & ΠλατωνικÎÏ‚ αντιλήψεις στην οποία Ï…Ï€Îδειξε πως κάθε ÎÏευνα θα Ï€ÏÎπει να ξεκινά από τα ευÏÏτεÏα & ευκολότεÏα Ï€Ïοβλήματα.
Σελ.463οι Στωικοί διδάσκουν το φάÏμακό κατά των εσωτεÏικών ασθενειών είναι η σοφία και η σταθεÏότητα του χαÏακτήÏα. Τα δημόσια βάσανα είναι πεÏισσότεÏο επίφοβα διότι παÏασÏÏουν πεÏισσότεÏους ανθÏώπους και διαπÏάττουν ηθικά σφάλματα.
Σελ.471 το σκÎφτεσαι μεγαλοφώνως και στο χαÏτί είναι ο επαγγελματικός κίνδυνος που διατÏÎχει ο δοκιμιογÏάφος.
Σελ.513 το άτομο που ανυψώνει το νου του πιο ψηλά από την τάξη των Ï€Ïαγμάτων μποÏεί να διασκοÏπίσει το σκοτάδι και να φωτίσει την διάνυα του.
Σελ574, 598 Η διαίÏεση της Φιλοσοφίας σε διαφοÏετικά μÎÏη από τους Ï€Ïοκατόχους μας θα ÎÏ€Ïεπε να μας παÏακινοÏν και όχι να μας εμποδίζουν στην ιστοÏική ÎÏευνα.
Θα μποÏοÏσα να γÏάψω και πολλά άλλα σχόλια και φÏάσεις από το βιβλίο και συμπληÏώματα αλλά επικεντÏώθηκα στα πιο σημαντικά. Εν κατακλείδι δεν θα Ï€ÏÎπει να εναντιωνόμαστε στους Ï€ÏογενÎστεÏοÏÏ‚, ιδιαίτεÏα σε αυτοÏÏ‚ που γÎννησαν τις επιστήμες, αυτοÏÏ‚ που φιλοσόφησαν, που Îκαναν πειÏάματα, που Ï€Ïόσθεσαν αÏιθμοÏÏ‚ από το μηδÎν. διότι όλοι οι Ï€ÏογενÎστεÏοί μας Îδωσαν την αίτια της σκÎψης, της Ï€ÏοÎκταση των ιδεών μας ώστε να γίνουν οικουμενικÎÏ‚ ιδÎες. Και η Ï€Ïαγματική πηγή των γνώσεων όπως λÎει ο ΡÎνος Αποστολίδης οι αÏχαίοι Έλληνες συγγÏαφής. δ.Ï€.
Login|Complaints|Blog|Games|Digital Media|Souls|Obituary|Contact Us|FAQ
CAN'T FIND WHAT YOU'RE LOOKING FOR? CLICK HERE!!! X
You must be logged in to add to WishlistX
This item is in your CollectionThe Uses of the Past from Heidegger to Rorty: Doing Philosophy Historically
X
This Item is in Your InventoryThe Uses of the Past from Heidegger to Rorty: Doing Philosophy Historically
X
You must be logged in to review the productsX
X
Add The Uses of the Past from Heidegger to Rorty: Doing Philosophy Historically, , The Uses of the Past from Heidegger to Rorty: Doing Philosophy Historically to the inventory that you are selling on WonderClubX
X
Add The Uses of the Past from Heidegger to Rorty: Doing Philosophy Historically, , The Uses of the Past from Heidegger to Rorty: Doing Philosophy Historically to your collection on WonderClub |