Self-Analysis Book

تفاوت میان «خودکاوی» و «خودروانکاوی» مانند تفاوت میان زردآلو و آلوزرد است.
کارن هورنای در این کتاب به موضوع خودروانکاوی(سِلف سایکو آنالیسیس) پرداخته که البته عنوان کتاب(خودکاوی-سِلف آنالیسیس) به نظرم ناصحیح است. چون خودکاوی مقوله‌ای است کلی که ممکن است از طُرُق گوناگونی انجام شود، در صورتی که کارن هورنای در این کتاب به توضیح روانکاوی(سایکو آنالیسیس) خویشتن، بدون حضور روانکاو می‌پردازد.

همچنین لازم به توضیح است که برای خودروانکاوی، شخص می‌بایست چند جلسه‌ای را توسط روانکاو، روانکاوی شده باشد تا با کلیت و مفهوم و روش روانکاوی آشنا گردد و یا در غیر این صورت، قبلاً با نظریات فروید در این‌باره آشنایی پیدا کرده باشد. مطالعه‌ی کتابهای: تفسیر خواب و مکانیزم‌های دفاع روانی از فروید ضروری می‌نمایند.
کتاب خودکاوی راهنمای قدم به قدم برای خودروانکاوی نیست بلکه نویسنده با ذکر چند مثال و تفسیر، به تشریح خودروانکاوی می‌پردازد؛ و از آنجایی که انسان همواره تمایل به دوری از حقیقت دارد(زیرا حقیقت تلخ است)، خودروانکاوی برایش کاری دشوار خواهد نمود چون به سختی می تواند متوجه انکارها یا مقاومت‌های خودش در طول درمان بشود. برای همین، این کتاب نمی‌تواند به‌عنوان یک راهنما برای خودروانکاوی مورد استفاده قرار بگیرد.
کسی که علاقه به تجزیه و تحلیل پیدا می‌کند و شروع به این کار می‌کند نه تنها باید خود را بشناسد بلکه باید نسبت به همه‌ی کسانی که بخشی از زندگی وی هستند و به نحوی با زندگی وی در ارتباط‌اند نیز شناخت پیدا کند. ولی بهتر است که ابتدا از خودش شروع کند.
تا زمانی که شخص اسیر تضادها و موانع و سدهای درونی خویش است، تصویری که از شخصیت دیگران پیدا می‌کند یک تصویر تیره و تحریف شده است که با واقعیت شخصیت آنها فاصله‌ی زیادی دارد.
محمدجعفر مصفا هم ذبیح الله منصوری وار(سبک بسط و گسترش) به ترجمه‌ی آثار کارن هورنای پرداخته و نثرش همان نثر سخنرانی‌هایش می‌باشد یعنی چیزی شبیه به کتاب تفکر زائد. ترجمه‌اش روان است اما به گمانم وفادار به متن اصلی نبوده است.