The Warlock (Secrets of the Immortal Nicholas Flamel Series) Book

The Warlock (The Secrets of the Immortal Nicholas Flamel #5), Michael Scott
The Warlock: The Secrets of the Immortal Nicholas Flamel, is the fifth book of the series The Secrets of the Immortal Nicholas Flamel, written by Irish author Michael Scott. The novel was released in the USA on May 24, 2011. At the end of The Necromancer, twins Sophie and Josh Newman were separated. Sophie was left with the now very weak protagonist Nicholas Flamel, his wife Perenelle Flamel and immortal Japanese swordsman Niten, while Josh exited with the main antagonist Dr. John Dee and his accomplice Virginia Dare. Mars Ultor, the Avenger, sees Sophie, accompanied by Niten, seeking a way to reclaim her brother. Nicholas Flamel is unable to help her in the search as he lapsed into unconsciousness after the battle against Dr. Dee, Virginia Dare and the Archon, Coatlicue. Perenelle and Prometheus escape from Hades, Prometheus's long drawn-out punishment shadowrealm, which crumbles into nothing, because Prometheus uses most of his aura to feed the crystal skull. ...

تاریخ نخستین خوانش: روز یازدهم ماه اکتبر سال 2014 میلادی
عنوان: پیمان‌شکن؛ نویسنده: مایکل اسکات ؛ مترجم: پونه اشجع؛ تهران: بهنام، ‏‫1392؛ در 382 ص؛ شابک: 9789645668967؛ چاپ دوم 1394؛ موضوع: داستانهای نوجوانان از نویسندگان ایرلندی‬ - سده 21 م

نیکولاس فلامل در حال مردن است. روزی که همواره از آن هراس داشتم، اکنون از راه رسیده است. امشب همان شبی است که ممکن است بعد از این همه سال بیوه شوم. یک به یک تمام کسانی را که امید داشتیم در جنگ در کنارمان باشند، از دست داده‌ ایم: ایفا اکنون در یک قلمروی اشباح اسیر است، و تا ابد با کواتلیکوئه، در جنگ خواهد بود. اسکاتاچ و ژان در گذشته‌ های بسیار دور هستند. از سنت ژرمن هیچ خبری نیست، و ارتباطمان را با پالامیدیس و شکسپیر از دست داده‌ ایم. حتی پرومتئوس هم پس از استفاده از جمجمه چنان ضعیف شد، که دیگر توان حفظ قلمروی اشباحش را ندارد، و به این ترتیب آن سرزمین در حال از هم پاشیدن است. نقل نمونه متن از کتاب پیمان شکن: چهارشنبه 6 ژوئن: فصل اول: در ابتدا آنپوها ظاهر شدند، همان جنگجوهای کله سگی با چشمهای قرمز و دندانهای تیز، که زره های براق و سیاه شیشه ای بر تن داشتند. یک به یک از میان دهانه ی دود گرفته ی غار، پدیدار و در زیبالبا پخش میشدند. برخی مقابل نُه دروازه ای که به داخل غار باز میشد موضع میگرفتند و مابقی برای مطمئن شدن از خالی بودن آن قلمروی اشباح کهن، متفرق میشدند. مثل همیشه در سکوت مطلق حرکت میکردند؛ آنها همیشه ساکت بودند، اما تنها تا لحظه ای پیش از ورود به میدان نبرد به محض ورود به کارزار فریادهای رعب آورشان گوش فلک را کر میکرد. بعد از آنکه آنپوها مطمئن شدند که قلمرو خالی از سکنه است، آن زوج نیز ظاهر شدند. آنها نیز مانند آنپوها زره سرامیکی و شیشه ای پوشیده بودند، اما زره آنها بیش از آنکه کاربردی باشد، تزئین بود و مدلش شبیه زره هایی بود که آخرین بار بر تن پادشاهان مصر باستان دیده شده بود. آن زوج، چند دقیقه قبل، از نمونه تقریباً کامل دانو تالیس خارج شده و از ده، دوازده قلمروی اشباح متصل به هم - که برخی بسیار شبیه به زمین و برخی کاملاً ناآشنا به نظر میآمدند - گذشته بودند. گرچه هر دویشان به شدت درباره دنیاهایی که بر آنها فرمانروایی کردند، کنجکاو بودند، اما معطل نکردند و به سرعت به طرف شبکه پیچیده ای از خطوط جادویی حرکت کردند؛ شبکه ای که آنها را به جایی به نام تقاطع یا معبر میرساند. زمان خیلی کمی باقی مانده بود. نُه دروازه از دل دیوار سنگی و سیاه غار به زیبالبا باز میشد. همانطور که از گودالهای مواد مذابی که گدازه های چسبناک به اطراف میپاشیدند، دوری میکردند، عرض قلمرو را طی کردند و از دروازه نهم به سمت دروازه سوم، دروازه اشکها، رفتند. حتی آنپوها هم که ذاتاً موجودات ترسویی نبودند، از نزدیک شدن به آن غار سر باز میزدند. خاطراتی که در دی ان ای شان ریشه دوانیده بود آنها را از آن مکان بر حذر میداشت؛ آنجا مکانی بود که نژاد آنها بعد از فرار از دنیای انسانها، در آنجا منقرض شده بود. با نزدیک شدن زوج، حروف گلیفی بالای دهانه ی غار با نور سفید ضعیفی شروع به درخشیدن کرد. نور نوشته ها در زره آینه مانندشان منعکس شد و غار را روشن کرد. در آن سایه روشن برای لحظه ای - بسیار کوتاه - هر دو زیبا به نظر رسیدند. بدون آنکه نگاهی به پشت سرشان بیندازند، به درون دهانه غار تاریک قدم گذاشتند... و در کمتر از یک چشم بهم زدن، با شلوار جین و تی شرتهای شبیه به هم، روی سنگ گردی به اسم نقطه صفر در مقابل کلیسای نوتردام پاریس در کشور فرانسه، ایستاده بودند. مرد دست زن را گرفت و هر دو میان خرابه های سنگی و بقایای مجسمه های دور میدان به راه افتادند. آنجا همان مکانی بود که جاش و سوفی نیومن برای شکست دادن گارگویل های سنگی کلیسا، از جادوهای بنیادی استفاده کرده بودند. و از آنجا که آنجا پاریس بود، زوجی که در دل شب عینک آفتابی به چشم داشتند توجه هیچکس را جلب نمیکرد.»؛ پایان نقل. ا. شربیانی