Principles of Human Knowledge and Three Dialogues Between Hylas and Phil Book

سه گفت و شنود
"شكّاكيت، اگر به درستی دنبال شود، به يقين منتهى خواهد شد."

گفت و شنود اول:
خروج جوهر مادّی
تا قبل از باركلى تصور مى شد كه اشياء دو دسته صفات دارند:
کیفیات اولیه: صفاتى كه در حقيقت در خود اشیاء خارجی موجودند، مثل اندازه و شكل.
کیفیات ثانویه: صفاتى كه فقط محصول رابطه ى ذهن و عين هستند و در حقيقت در اشياء خارجى موجود نيستند، مثل صوت و رنگ. اشیاء خارجی در حقیقت رنگ و صوت ندارند و تنها تأثیر خاصی که بر چشم و گوش ما می گذارند باعث می شود تصور رنگ و صدا در ذهن ما ایجاد شود.
باركلى در گفت و شنود اول نشان می دهد که ميان كيفيات اوليه و ثانويه تفاوتى نيست و امکان ندارد هیچ کدام از این صفاتی که ما ادراک می کنیم، در اشياء خارجى موجود باشند. در نتیجه، اشیاء خارجی نه رنگ و صوت دارند، و نه شکل و اندازه.
و وقتی اشیاء خارجی هیچ صفتی نداشته باشند، وجودشان یا غیرممکن یا بیهوده است.

گفت و شنود دوم:
ورود خداوند
با نفی اشیاء مادّی، این تصور به وجود می آید که پس آیا این جهان سراسر خواب و خیال است؟
بارکلی در گفت و شنود دوم به شدت جواب منفی می دهد. می گوید:
خواب تصوّرات مبهم و بی نظم است، اما ادراکات ما در زمان بیداری، هم واضح و هم دارای نظمی فیزیکی و ریاضی هستند.
خیال های ما وابسته به اراده ی خودمان هستند و هر گونه بخواهیم در آن ها تصرّف می کنیم و تغییرشان می دهیم، اما ادراکات ما وابسته به اراده ی ما نیستند و ما نمی توانیم هر گاه بخواهیم روز را شب کنیم، یا پادشاه را گدا کنیم.
پس ادراکات ما، هر چند وجود خارجی ندارند، اما علّت خارجی دارند که به آن ها نظم می دهد، و آن علّت، خداوند است. خداوند است که این ادراکات را مستقیم به ذهن ما منتقل می کند، و ذهن ما تنها پذیرندۀ این ادراکات است.

گفت و شنود سوم:
دفع اشکالات مختلف
بعد از شنیدن این دو گفت و شنود، اشکالات بسیار زیادی به ذهن خواننده می رسد. در گفت و شنود سوم، بارکلی با حوصله ی فراوان تک تک اشکالات مختلفی که ممکن است به نظریه اش وارد شود را پاسخ می دهد، و برای خواننده چاره ای نمی گذارد جز آن که بپذیرد این نظریه خدشه ناپذیر است.

میراث بارکلی
بارکلی آغازگر راهی است که بعدها توسط "هيوم" گسترش داده شد، و سپس توسط "كانت" به صورت نظام معرفت شناختى منسجمى درآمد. تا مدت ها فلسفه ى غرب بر نظام معرفت شناختى كانت مبتنى بود.