Walt Disney's Blanca Nieves y los siete enanos Book

زماني كه كودك بودم، يعني سه يا چهار سالگي، عمويم يك آپارات داشت و نسخه‌اي از اين كارتون را؛ من را هم خيلي دوست داشت. با اين كه خوش‌اخلاق نبود و كج‌خلق بود، اما به يك كودك سه چهار ساله محبت مي‌كرد و عشق مي‌ورزيد

من پدرم را با زور مي‌كشاندم منزل عمويم و مي‌گفتم پدرم برود دنبال كار و زندگي‌اش! چون مي‌دانستم عمويم برايم آپارات را روشن مي‌كند و اين كارتون را مي‌گذارد و من عاشق آن صحنه‌اي بودم كه هفت كوتوله مي‌رسند خانه و مي‌بينند خانه تميز است و سپيد برفي به زور مي‌فرستدشان بروند دستاهاي‌شان را بشويند و هفت كوتوله سر يك حوض و با يك صابون مشغول شستن خود و دستهاي‌شان مي‌شدند و اين شعر را با موسيقي مي‌خواندند

حالا صابون
حالا آب
حالا صابون
حالا آب

خداي من! هنوز اين صحنه را در ذهنم مو به مو دارم. عاشق اين صحنه‌اش بودم و با تمام وجودم غش غش مي‌خنديدم و عمويم تا آن موقع يك گوشه ايستاده بود تا اين خنده را ببيند و به عشق اين خنده‌ي كودك برادرش، خستگي‌اش از تنش به در برود. ياد آن ايام و عموي آن سال‌هايم به خير