Utopia Book

Utopia, Thomas More

Utopia is a work of fiction and socio-political satire by Thomas More (1478-1535) published in 1516 in Latin.

The book is a frame narrative primarily depicting a fictional island society and its religious, social and political customs. Many aspects of More's description of Utopia are reminiscent of life in monasteries. He coined the word 'utopia' from the Greek ou-topos meaning 'no place' or 'nowhere'.

It is unclear as to whether the book is a serious projection of a better way of life, or a satire that gave More a platform from which to discuss the chaos of European politics.

عنوانها: «اتوپیا»؛ «آرمانشهر»؛ «شهر آرزو»؛ نویسنده: توماس مور؛ تاریخ نخستین خوانش روز نخست ماه سپتامبر سال 1988میلادی

عنوان: شهر آرزو؛ اثر: توماس مور؛ ترجمه: حسین سالکی؛ مشخصات نشر: تهران، حسین سالکی، 1366، در 184ص؛ موضوع مدینه فاضله، داستانهای نویسندگان انگلیسی - سده 16م

عنوان: آرمانشهر؛ مترجم: مرضیه خسروی؛ تهران، روزگارنو، 1393؛ در 128 ص؛ شابک 9786006867960؛

شرح زندگی مردم «انگلستان»، در سده ی شانزدهم میلادی است، در آن سالها «انگلستان»، درگیر جنگهای بسیار بود، و فقر و فساد، و منازعات داخلی، در «انگلستان» بیداد میکرد؛ به طوری که در آن سالها، کمتر خانواده ای در «انگلستان» مشاهده میشد، که تنی چند از خانواده ی خود را، در جنگها از دست نداده؛ و یا به هر نحوی درگیر اختلافات، و درگیریها نبوده باشد؛ گروهی از مردمان «انگلستان» نیز، در آن سالها عادت کرده بودند، که معاش خود را از راه اشتغال در مشاغل نظامی، تامین نمایند، و این عملا، به گسترده شدن فضای نظامی در «انگلستان»، یاری میکرد؛ آنگاه که جنگ داخلی به پایان رسید، پارتیزانهای سابق، دست به کار راهزنی زدند؛ همچنین در آن سالها، به دلیل اهمیت صادرات پشم از «انگلستان» به «فلاندر»، بسیاری از کشاورزان، مزارع خود را به چراگاه تبدیل کرده بودند، لذا قیمت نان، بسیار بالا رفته بود، و هر روز به تعداد بیکاران در کشور، افزوده میشد، و دولت هم به دلیل اوضاع اسفبار راهها، مجازات مرگ را، برای راهزنان، معین کرد؛ اما با این احوال، همچنان روز به روز اوضاع زندگی، در «انگلستان» برای خانواده های فقیر، و کم درآمد دشوار و دشوارتر شد؛ «مور» برای تسکین آلام مردم «انگلستان»، به نوشتن کتاب «اتوپی» روی میآورد، و ضمن تشریح وضعیت نابسامان کشور، و گله و شکایت از آن، «رافائل هیتلدئو» را، که در هنگام دریانوردی، موفق به کشف جزیره ی «اتوپی» شده، معرفی میکند؛ «رافائل» بیان میدارد، زندگی در «اتوپی»، سراسر خوشبختی است، و بیعدالتی وجود ندارد، و همانند «جمهور افلاطون»، دارای نظامات اشتراکی است؛ در «اتوپیا» بیست و چهار شهر وجود دارد؛ نقشه ی همه شهرها دقیق و کامل است، تمامی ساختمانها، شبیه به هم بوده، و مردم میتوانند، خانه های خود را، با دیگران عوض کنند، همه یکجور لباس میپوشند، البته به جز مردان و زنها و افراد متاهل، هر خانواده ای لباس خود را میدوزد؛ در «اتوپی»، قانون مالکیت موجود نیست، و کارهای راهزنی، و نوکری، و بانکداری، وجود ندارد؛ همه موظف هستند شش ساعت کار کنند، و همه هر وقت کمبودی داشته باشند، میتوانند از انبار عمومی، برداشت کنند؛ تشکیلات اداری و سیاسی «اتوپیا»، کاملا دموکراتیک است؛ البته «مور» میگوید: در «اتوپیا»، بردگانی هم وجود داشتند، که شامل سه دسته از افراد میشدند یا «شهروندانی بودند، که باید به عنوان برده کار میکردند، تا کیفر مجازات خود را پس دهند»، یا «اسیران جنگی بودند»، و یا «گروهی از خارجیانی بودند، که بردگی را، به حضور در کشور خود، ترجیح میدادند.»؛ برخلاف «افلاطون»، «مور»، مقام ازدواج را ارج نهاده، و طلاق را به شرط عدم توافق، میان زن و مرد میپذیرد، و برای هر خانواده ای، مسکن جدا در نظر میگیرد؛ البته باز بیان میدارد، که هر دو سال، افراد میتوانند، خانه های خود را، با هم عوض کنند؛ وی همچنین اعلام میدارد، هر زمان که فرزندان، در یک خانواده زیاد شود، رئیس شهر، میتواند فرزندان خانواده ها را، به دیگران بسپارد، تا توازن در جامعه، برقرار شود؛ تمامی ادیان، در «اتوپیا» کاملا آزادند، حتی کافران نیز، در «اتوپیا» به راحتی، میتوانند به انتشار باورهای خود، بپردازند؛ دین رسمی «اتوپیا» خداپرستی، همراه با نوعی طبیعت پرستی است، و آزار و اذیت سایر ادیان، دارای مجازات است

تاریخ بهنگام رسانی 01/10/1399هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی